Gebortsdagsleed

vun Friedrich Schnoor, tostüürt vun Freddy Schnoor


Textdelen mit'n * köönt passlich afännert warrn!


Sien'n leewen plattdütschen Fründ
Hannes V.*
as Dischred'
ton Gebortsdag
an 23. September 1929
toeegent
von Friedrich Schnoor
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Leewe Doom'n un Herrn!

Gleuwt mi dat to, de Lüüd de hebbt'n Splien!
Dor mokt se'n Leben von den'n Zeppelin
As weer'd wat Nees. — Vor 57* Johr
Flög öber Hamborg* all en Storch sogor!
An den'n Dag grod, den'n wi hüüt schrieben doht.
He drög in'n Snobel 'n ganz lütten Moot.
En lütten Jung, as scheuner nie man sehn!
De lütte Kerl spaddel mit Arm un Been
Un meuk en Larm — wat harr de Jung för'n Kehl!
He wull nich mit, doch hülp em dat nich veel
De Storch suus henn mit unsen lütten Moot
Richtung St. Pauli*, no de Balduinstroot*,
Dor op en Huus stell henn he sick op't Dack,
Kreeg sien'n lütten Buttsche bi de Nack,
Un, hestnichsehn, in'n Schosteen mit em rin.
De Jung schree noch "Wat föllt denn di blot in!"
Dor leeg he all in'n grotes weekes Bett,
Bi em en Froo. — Süh, dat weer doch ganz nett.
Un as de Jung wör döfft un kreeg en'n Noom'n,
Nömen se em Hannes* alltosoom'n.
As he nu grötter wör, un dat is klor,
n' Hamborger* Jung wör he dor ganz un gor.
Speelbodenplatz* un an de Hobenkant*,
Dor weer uns Hannes öberall bekannt
Op'n Heiligengeistfeld* he sien Droken fier,
In'n Hoben* op de Schuten* he balancier,
Bi Zirkus Belli* he keen Sünndag fehl,
He weer dorbi, wenn Kasper Unklook* speel;
Doch keum de Froo denn mit ehrn Töller ran,
Verswunn uns' Hannes*glieks as erste Mann.
Löt op de Stroot Pannkokenmusik* sick heurn,
Hannes op Tüffeln danz dor mank de Göörn.
Ok mit de Jungs hett he oft mol sick haut;
Doch keumt ok vör, dat Hannes kreeg versohlt.
Sünst weer he düchtig un vun Hadden good,
Wör'n echten Jung, St.Pauli* in't Bloot!

***

Wat meenst du, Hannes, wenn dat noch so weer? —
Doch unse ool St. Pauli* is nich mehr!
Un ook de Kinner waßt bi lütten ran,
As man dat jo bi di hier sehn kann.
Dat Plattdütschsnacken hebbt de Lüüd verlehrt,
Veel leeber snackt se geel, wenn ok verkehrt.
As hüüt de Göörn weerst du as Jung all klook,
Un hest nich schoomt di, Platt to snacken ok.
Dorbi hest du dien Arbeit immer dohn,
In dien Fabrik deist du op'n Posten stohn.
Un wenn de Jungn en Sook dor ward to swör,
Seggst du: "Ji Schietkerls, langt mi dat mol her!"
Wat se nich köönt, du bringst dat snell in't Lot,
Du büst noch'n Kerl von oolen Korn un Schrot!
Un hüüt fiert wi nu dien Geburtsdoogsfest!
Du hest uns loden hier as diene Gäst.
Wi sünd mit Freiden hier denn her ok koomen
Un sitt so recht gemütlich nu tosoomen,
Un unse Gläs de ward hier gornich leer;
All wedder steiht steiht hier 'n frische Runn' mit Beer.
Dat bruukt to gohn jo grod nich in'n Galopp,
Doch wenn Ji köönt, denn stoht mol langsom op! —
Wi wünscht all' unsen Hannes, dat is klor,
Dat he so prall as hüüt bliew ümmerdor!
Dat em sien Kööm un Halbes noch smecken deit,
Wenn he mit 80 Johr spazieren geit
Un denn ok noch, wat he so fein hett rut,
Grod so as hüüt bien Danz sleiht achderut.
Dat he sien jugendliche Ort mög lang behollen
Un ümmer'n Jungkerl bliew un nie een ward von de Olln!
Mit düssen Wunsch wölt wi de Gläs nu heben,
Un dankt ok för Alln's den'n Herrn in Heben,
Uns Geburtsdoogskind, uns Hannes* de sall leben!
He leew
Hoch! Hoch! Hoch!


8.10.2017


na baven