Ji hebbt so geern en Baby wullt.
Ji hebbt een maakt, na klor.
Un dennso sünd ji sülven schuld:
Nu is dat Monster dor.

Nu heet dat waak ween Nacht för Nacht.
Dat Lütt is en Tyrann.
Wat hebbt ji sik bloots dorbi dacht?
To laat! Nu sünd ji dran.

Wat weern ji fröher jung un frie!
Wat wulln ji, kunn'n ji doon!
De schöne Tied is nu perdü.
Ji leevt in Sklaven-Fron.

Ji hebbt keen egen Willen mehr,
mööt, wat dat Kind will, doon.
Un spuurt ji nich, gifft't foorts Gebrüll.
Un allens sünner Lohn.

Mit Uurlaub is dat ok nix mehr.
Dat Geld warrt ok meist minn —
jüst nu, wo veel mehr nödig weer!
Wo is juun Frieheit hin?

Och Gott, wat lohnt de Quälerie
sik hunnert-, dusendfach!
De söte Popp kiekt op na di
un smielt! — Dor bliffst geern wach.