Advent


Hartlich willkamen in uns Huus, Advent 2009!
Mit em fangt en besünner Karkenjohr an, dat Johr von de Stillnis.
Ierhrlich, ik harr dat nich uthollen na de Stillen Daag mitreten warden
vun de nich miehr besinnliche, nich miehr ruhige, nich miehr selige Wiehnachtstiet.
Wi will in’t neegst Karkenjohr de Stillnis as wichtigen Deil vun uns Leven entdecken.
Stillnis hürt to’t Leven
as Arbeiden, Eten, Slapen Autoföhren un Inköpen.
Rauh un Akschoon, Alldag un Sünndag, Dag un Nacht.
Dat is de gaude Affoolg vun’t Leven mit Gott.
Un nau disse Affoolg hebbt wi verliernt.
Wi füllt de Tiet bit boven hen, dat keen Platz miehr is.

Un dorbi ward dat rund üm jümmer luder.
Den Advent willn wi begreuten.
Aver up’n Markt dudelt de Musik, an elkeen Eck een anner.
Rabbatz maken wi, wo wi de Stillnis seuken schullen.
Un denn stöhnt wi över dat Lude, de to vullen Dag.
Wi lieden.

Aver noch lang nich naug, dat wi friewillig na de Stillnis seuken.
Un dorbi mütt wi liernen, dat Stillnis un Akschoon går nich kuntreer sünd.
Beides will plaant un levt warden: In Rauh töven un tosamen an’t Wark gahn.
In de Eh un de Gemeend. In de Fründschap un mit de Navers.

Laat uns een Tiet in’t Johr festleggen, wenn dat heel still warden schall, warden kann.
In een Huus achter de Düün, in een Hütt in de Bargen
orrer in Goorn mang dien Blaumen.

Uns hett mien Malerprof maal vertellt, dat de Gebeedsböker fröher
nich bloots scheune Bordüren un Biller un den Text in en scheune Schrifft harrn,
se harrn ok, verdeilt över das Bauk, Sieden mit blots een Faarv.
een purpur, een lichgreun, een rapsgeel un so wieder.
Und disse Siet wöör nich ümbläddert:
Se wöör still anseihn, deip anseihn, de Ogen slaten, denn wedder mit kloren Blick.
Kunn sien, dat een Sang ut den Purpursiedenbeders Bost keem
orrer hei een Psalm herseggte.

So köönt wi ok de Adventstiet Farven geven. Bi uns is dat al wat länger
Dänisch-root-Düstergreun.

Een ward sik wunnern, wat dat all för Daun gifft,
wenn Stillnis anseggt is.
In een Huus, wo warm Kerslicht schämert un villicht harmoonsch Musik kümmt,
dor is Advent miehr tohuus
as in een mit dusend Elektrolampen funkeln Hüsung,
wo de Raddaukasten mit Heavy Metal elkeen spraken Word afwörgt.
De Bott is: “I like smoke and lightning
I am born to be Wild.”

Hartlich willkamen in uns Huus, Advent!
Wi warden Di luschern.
Wi warden singen
un Riemel lesen.
Un een Kers lücht jümmer
rinner in dat Karkenjohr 2009/2010
vun de Stillnis.
Un Du nümmst uns mit.


Rudi Witzke
29.11.2009


na baven