Beduine backt Fladenbroot
Wi bidden üm Fladenbroot un Wader
för Lief un Seel
Wenn di dat In- un Naföhlen in dat hungern un
nootvull Leven vun uns Bräuder un Süstern in de wilden
Ecken vun uns Ierd swoor föllt, wenn du mal utstiegen willst
ut dat Wollstands-Meerswien-Looprad, denn treck man maal 14 Daag
mit Maten dörch de bargige Wööst vun'n Sinai orrer
en anner, ahn Hotel, ahn Imbissbaud. Nix is mit "All inclusive!"
Denn dankst unsen Vadder in Heven för dat Stück
Flådenbroot, dat en Beduin för juuch up de Glaut vun
juuch sammelt Struukwark ut Mehl un Wader backt hett, denn dankst,
dat Ela, de Sinai-Kunnige, en lütten Born weit, wo du dien
Drinkwader upfüllen kannst, du dienen Dööst löschen
kannst. Denn kannst begriepen, dat dat Broot för den Dag för
den Lief un de Seel is un dat ahn Wader nix geiht.
Heit dat in dat Beden doch so: "Uns Vadder in'n Heven, wi bidd
di üm dat Stück Broot hüüt!" Un schaden
deit nich, wenn du seggst: "Dank ok för den Sluck klores,
reines, upmünnern Wader!"
Jordanwater
Beedt wi
-
för de, de dwall un dwatsch up eenanner scheiten,
dat jüm de Schuppen vun Ogen fallt un se seihn un begriepen,
wat se dor anrichten, dat se Leven utlöscht, dat Leven will,
-
för de, de dörch de Nacht up de wille
See in veel to lütte, morsche Scheep Land söken, wo
se leven köönt,
-
för de, de in de Hitt vun de Daag mit en
Bünnel Plünnen unnerwegens sünd, dat Terroristen
se nich to faten kriegt,
-
för de, de mööhsaam to'n Sluck
Wader kaamt, de hungert un nich weiten, wo dat wat to bieten gifft,
-
för de, de mit hoges Fever vun Fleigen piesackt
warden, starven, wieldat wiet un siet keen Dokter is.
-
för all dei, de in Noot un Pien leven un
ok de, de up de Sünnensiet vun dat Leven sünd un undankboor
dörch ehr Daag gahn, dat se mitkriegt, wat jüm allens
schenkt is. Wi willn beden
-
för de, de allens beder weiten un nich tosamen
kaamt un leiver in Brass Autos anpösert un Schandarmen mit
Steen smiet, dat se bläuden. "Wootbörger"
nöömt se sik. Uns Herr hett uns liehrt, woans wi beden
schallt.
Unse Vader in Himmel:
Laat hilligt warrn dienen Namen.
Laat kamen dien Riek.
Laat warrn dienen Willen,
so as in Himmel, so ok op de Eerd.
Uns dääglich Broot giff uns vundaag.
Un vergiff uns unse Schuld,
as wi de vergeben doot, de an uns schüllig sünd.
Un laat uns nich versöcht warrn.
Maak du uns los un frie vun dat Böse.
Denn dien is dat Riek un de Kraft
un de Herrlichkeit in Ewigkeit.
Amen.
De Beden-Wöör heff ik ut
"Op gauden Kurs"
vun de Nordelvsche Kark nahmen.
Klick up tau'n Vergröttern!
En nadenkern Minsch in uns Daag seggt, dat wi ok seggen kunnt:
"Mudder-Vadder vun all Schöpptes,
Dien Naam un Dien Schöppung wees hillig uns alltosamen.
Dien Ewig Sien slaa in uns an!
Christi Leven gescheh ok in de Armen, Unnerdrückten.Frömden!
Vergiff uns as ik ok vergeev!
Föhr un schütt uns up all uns Weeg!
Maak frie un heil uns ganz.
Denn Du büst dat Sien un de Leiv un dat Licht in Ewigkeit.
Amen."
So seggt dat Joachim Ernst Berendt.
Dat aramääsche Vadderunser geiht so:
O du alles up de Welt bringende Schöpper
Vadder-Mudder vun dat All in strahlen Licht! Born vun dat Sien!
Aten! Leven! Beginn vun den schimmern Klang!
Ut hilligen Ruum vun't reinmaakt Hart lücht Dien Naam in
den Toon vun de Stillnis.
Wies uns den Padd vun passlich Daun!
Schöpp Dien Riek Di nu dörch uns brennen Harten un schick
Dien Wark daal to de Ierd dörch uns warken Hannen!
Bring tosamen Dienen Willen in uns mit Dienen!
Leng Di, in 't Göttlich Hart to sien! Wies uns dat Wark,
dat Heven un Ierd verbindt!
Giff uns , wat wi vundaag nöödig hebbt an Broot un upklären
Insichten, dat wi de Bott vun'n Dag trecht kriegt: Eens-Sien in't
Ganze in Enfachheit!
Löös de Stricke un Reeps vun Schuld, wisch weg uns Leivloskeit,
so as wi ok vergeven de, de uns Schimp andaan hebbt!
Laat uns nich verbiestern, dörch Macht und Riekdoom lockt,
dörch Fuulheit un Vergeten verföhrt!
Reik uns dien Hand to rechte Tiet to't Nahuuskamen in't Licht
un Hööglichkeit!
Denn Du büst dat Teel as ok dat Funnament vun alles Sien
un vun dat grootordig Leven. Du höllst dat mit dien Kräfft
allens tosamen.
Du Sang vun ewge Schöönheit un Freud! So is dat un blifft
dat de Wohrheit in dat Word mucht Levenskraft geven. Up
dissen Bodden will ik wassen to Di.
Siegelt in Leiv un Gloven.
Amen!
Dit is een vun de velen Översetten
vun dat Aramääsche Vadderunser.
Dat heff ik bi Wikipedia funnen.
|