Teihn Gramm Fleisch an'n Dach

vun Behrend Böckmann

Dei ölleren Minschen ünner uns kœnen sik villicht noch dorup besinnen, dat tau ehr Kinnertiet anners läwt wür. Dei Mudder schmeer dat Pausenbrot un hett dat in dat wedder glatt sträken Pergamentpopier inwickelt, sei hett uppasst, dat nå dei Schaul dei Kledåschen wesselt würn un dat äten wür, wat up'n Töller keem. Un up den Töller leech nich jeden Dach 'n Schnitzel, 'n Frikandell', 'n Schief Schwiensbråden orrer 'n Häuhnerkül, denn man mösst hushollen mit dat, wat man up Korten köpen künnen orrer Stall un Gorn för dei Rökelkåmer un den Keller pråt höllen. Œwer sülfst 'n Schof Häuhner, Aanten orrer Gäus, 'n Schwien taun Schlachten un 'n Kauh orrer Zääch för Melk un Bodder leeten keineinen as Gott in Frankriek läben. Man mösst deilen un indeilen, wiern söss Lüd an'n Disch, denn wür dat Hauhn in söss Stücken schnäden, un wiern dei Häuhner inne Mauser, denn geef dat blot ein Sempei un bäten mihr Sempstip tau dei Tüffeln. Himmel un Ierd, Plummen un Tüffeln, Appel un Bohnen, Tüffelpannkauken un Arme Ridder wiern as väle anner Gerichten „vegetarisch orrer vergan“. Un Åbend för Åbend geef't bi uns inne Landwirtschaft Brattüffeln un Melksupp un an'n Morgen 'n Sirupsbrot. Päperlings, Him- un Brommelbeern söchten wi Kinner in'n Holt, Jonny- un Stickelbeerbüsch, Äppel-, Beern- un Kräkenböm geef't in'n Gorn, un von Kiwis, Physallis, Mangos un Bananen harrn wi kein Åhnung.

Mettwust, ja, dat geef dat al — œwer nich oft. Un Knuuflook gor nich

Œwer dat Land verhålt sik un dei Minschen ok, sei kœnen sik wedder Bodder, Wust un Fleisch leisten, wenn dei Kniep dat hergeef. Un dat keem dei Tiet, as up jeden Perong 'n Mitropa-Happenbud stünn, wo sik jederein twüschen dei Tööch 'n Knackwust in'n Semmel för 85 Pennings köpen künn. Un up'n Pingst- orrer Martinimarkt keemen dei Minschen nich blot wägen dei Fohrgeschäften, Scheiten un Büchsenschmieten, ne, dor künn man ok denn Jieper nå'n Knackwust stiullen, wenn man denn nich up Fischsemmel tau 50 Pennings stünn.

Bald kreech dei Knackwustbaud 'n Gesellen un Bratwustrükels schwäwten inne Luft. Œwer worüm blot 'n Knackwust orrer Bratwust verdrücken, wenn man an'n Happenbud vörbikümmt? Ne, dei Jacht nå't Güllen Kalf geiht wieder. Mihr Schwien möten inne Wust wannern, dei Schwienställ warden grötter un grötter, dei Kåben ümmer enger, Grillen un Schillen kümmt in Mod, mit allerlei „Ketchup“ por Wusten un por Schieben Fleisch mit un åhn Knåken bi Kœm, Bier, Kola un Musik verputzen is nödig, denn süss sünd dei Kåhlen för'n Grill tau düer...

Dei Grill is vull. Alltied.

Nu sünd wi dorhen kåmen, dat sik tau Tiet jederein in't Johr rund 19 kg Rind- un 32 kg Schwienfleisch un dortau noch 13 kg Geflügel up'n Töller packt un Grillen un Schillen so nå un nå Besäuk kricht von Adipositas, Diabetes, Gastritis... Un dorgägen kümmt dei Bewägung up, so as Schåp orrer Gaus åhn Fleisch blot von Gräuntüch tau läben. Vegetarisch un vegan is ansecht, doch nich jederein mücht as Schåp orrer Gaus läben un höllt nicks dorvon, 'n gaudet Stück Fleisch aftauwiesen. Un sei hollen unsen gräunen Bundslandwirtschaftsminister för unklauk, dei sik för Strohschwien, Spältüch för Farken un weniger Fleisch inne Kœk insetten deit, dei nu meint, dat teihn Gramm Fleisch an'n Dach för 'n gesunne Ernährung nauch sünd. Aller teihn Dåch 'n Knackwust tau 100g un süss blot Wittkees un Håwerflocken... Nå, denn „Gauden Apptit“, Cem Özdemir!

"Ze-re-alien"? Äh — wat för'n Alien?