Judengeschichten bi uns tohuus:
Wat is dat: en Jude?

opschreven vun Dieter Guderian

To Hus bi mi sünd allerhand Bökers, in de kloke Lüd veel över Juden schreven hefft. De Bökers staht dor, wieldat ik so gern weten wull, wat dat eegentlich is: en Jude. Kiek ik in de Bökers, dennso warrt mi künnig, dat op de Frag, wat en Jude is, nich een eenzig Antwoort alleen to geven is.

As in Düütschland dat Drütte Riek wär, dor hefft se vun boben bestimmt, wokeen Jude is. Wenn man sik ankieken deit, wat se dor schreven hefft, denn kann di ganz un gor övel warrn. Se hefft nich dorno keken, wo de Lüd sik sülben hentrocken föhlt. Veele wärn Christen. Wenn ünner de Vorfahren vun so en Christen Juden wärn, denn hefft de Nazis seggt, dann is he ok en Jude. Göring hett seggt: "Wer Jude ist, bestimme ich." Wi weten, worüm de Nazis dat so mokt hefft. Slimm is aver ok, dat mehr as sößtig Johr no dat Enn vun dat Terrorregime veele Lüd jümmers noch mit de Begreepen hanteeren doot, de de Nazis sik utdacht hefft. Dor warrt noch hüt vun "Halbjude" und männigmal vun "Mischling" spraken. De mehrsten Lüd weeten noch hüt, wenn se fragt warrt, dat dat en Kind vun Öllern sien schall, vun den de een Siet jüdisch un de annere nichjüdisch wär.

Dor is noch en anner Unaart. Veele Lüüd mokt — hüt noch — eenen Ünnerscheed twüschen Düütsche un Juden. Dat is in mienen Grips nich anners, as wenn en Ünnerscheed mokt warrt twischen Düütsche un Christen. Kann aver sien, dat achter düssen Gedank de Vörstellung sik breet mokt hett, dat Dütsche jümmers Christen sünd. Denn kanns de annern licht utgrenzen. Stimmen deit dat sowieso nich. En groot Deel vun de düütsche Kultur un Wetenschop geiht trüch op düütsche Minschen, de Juden wärn.

Gesetz zum Schutze des deutschen Blutes und der deutschen Ehre vom 15.9.1935 (RGBl.I S. 1146)
Durchdrungen von der Erkenntnis, daß die Reinheit des deutschen Bluts die Voraussetzung für den Fortbestand des Deutschen Volkes ist, und beseelt von dem unbeugsamen Willen, die Deutsche Nation für alle Zukunft zu sichern, hat der Reichstag einstimmig das folgende Gesetz beschlossen, das hiermit verkündet wird:
§ 1 (1) Eheschließungen zwischen Juden und Staatsangehörigen deutschen oder artverwandten Blutes sind verboten. Trotzdem geschlossene Ehen sind nichtig, auch wenn sie zur Umgehung dieses Gesetzes im Ausland geschlossen sind.

Ok de Minschen, de sik as Juden verstohn doot, möten veel Tied un Gedüür opbringen, üm ene Antwoort to finnen, wat dat dormit op sik hett. Is dat nu ene Religion, oder is dat ene Togehörigkeit to en Volk, oder is dat viellicht ene besünnere Aart, in Kunst un Wetenschop wat Nieges to schapen? Annere hefft sik de Frog stellt, wat Jude to ween nich eenfach en Schicksal is.

As ik den Rabbi frogen dä, dor seggt he mi, op eene Siet is ene jüdische Religion, de "Judentum" nöömt warrt. Se glöven an den Eenen Gott. Gott is eenzig un ümfoot allens, wat is. He hett allens mokt, wat is. In dat ganze Weltall gifft dat keene annere Macht as em. Gott hett sik een Volk utsöcht un mit den en Bund sloten. Nu müssen de Lüüd, de to den Bund hüürt, siene Gebote (Mizwot) achten, de he sett hett. Dat ganze Jahr möten se sik no sienen Kalenner richten, den Gott jem geven hett.

Op ene annere Siet, seggt de Rabbi, sünd de Juden ok welk, de to ene bestimmte jüdische Gemeenschop tohüürt, wo se alltohop no de Mizwot leven doot. Se fiert den Sabbat, eet koscher un kleedt sik, as sik dat för jem hören deit. Dat gifft aver welk, de dat nich mokt, un sünd doch noch Juden.

Op ene drütte Siet, seggt de Rabbi, is en Jude en Minsch, de in en jüdische Familje boren wär un nu "jüdische Gene" in sik hett. En Minsch kann aber ok to dat Judentum konverteern.

Dor is noch een Siet, no de to kieken is, seggt de Rabbi. Dat gifft ok ene jüdische Nationalität. Darvun kannst denn snacken, wenn en Jude in enen jüdischen Staat leven deit. Darvun gifft dat blots eenen: Israel. In düssen Staat leevt veele Minschen, de keen Juden sünd. Se sünd Börgers vun den Staat.

Heff ik di nu ganz döreenanner bröcht?, fraagt de Rabbi. Dennso will ik di noch ene Antwort op den Weg geven: No dat jüdische Gesett is een Minsch Jude, de vun ene jüdische Modder op de Welt brocht wär, oder een, de to'n Judentum överpeddt is. En anneren Minsch kann ene jüdische Gemeende nich tohüürn. Wenn de Modder nich jüdisch is, dennso is ok dat Kind nich jüdisch. De Regel, dat de Vadder keene Rull speelt, hefft se in ole Tiden all opstellt. Seker is, wokeen dat Kind boren hett. Wokeen de Vadder wär, is nich jümmers seker.