Hier stellt sik de Frååg: Weer dat nu kindlich unbeholpen oder sluusohrig un mit alle Wåter wuschen ...?

För den Rest Lollys

Vertelln vun Klaus-Dieter Tüxen

An't Enn vun de Hauptstrååt, in de sonöömte Feldwegsiedlung in Borby, weer Klås vun Geboort an twintig Johr tohuus. Un hier, an't Enn vun de Siemensstrååt, geev dat so'n lütten Platz neven den olen Luftschutzbunker, mit gode Möglichkeiten to'n Spelen, to jede Johrstiet.

Wenn Klås un de Nåverjungs also in'n Sommer denn Football spelen dän, möken se meist jede Dag de ünnerscheedlichsten Bekanntschaften mit de Nåverslüüd. Vun de sössteihn Familien — in Doppelhüüs un een Veererhuus — weer dat fief bit söss Familien egåål, floog mål de een oder anner Ball in den Vörgoorn! Dat weer åvers ok keen Wunner, harrn dee doch ehr egen Gören dormang.

Bi fief bit söss worr blots jümmers wedder seggt: Dat kunn ja passeer'n, man se schullen op de Wegen blieven, wenn se den Ball hålen dän. Man mit fief bit söss Familien legen de Jungs Johren lang regelrecht in'n "Kriegstostand"!
Dat heet ok, dat meist jede Dag en Vertöörn mit dee Nåvers vörprogrammeert weer, wieldat de velen Jungs üm Klås herüm kuum een'n Dag utleten, Football to spelen.

Keen Håvarie dörch dat Ballspelen geev dat mit Fru Maas! Mit ehr harrn de Jungs Probleme vun ganz anner Oort! Dat heet, weniger de Jungs as veel mehr Klås — wat jümmers de Oorsååk ok weer. Speelten se Football, keem se jüst denn an ehr Goornpoort, wenn't intressant worr. Genauer bekeken weer dat ja jümmers intressant, åvers see stöör meist jeden Dag un keek dorbi jedet Mål Klås ut, för ehr wat intokopen.

Un dat leep jümmers op de glieke Tour af: See stünn an de Tuunpoort un tööv so lang, bit Klås dor tofällig, åvers ok to'n Gröten, nå ehr röver keek. Denn froog se em, wat he nich mål nå ehr henkåmen kunn. See hett nienich een'n Nåmen nennt, Klås weer meist dorvun övertüügt, dat se keeneen vun de Kinner bi'n Vörnåmen kennen dä!

En Tofall keem Klås to Hölp, dee em een för alle Mål Roh vör ehr geev. Eens Dåågs drück se den Knirps en Fiefmarkstück in de Hand, hee schull bi den Koopmann Sönksen een Paket Waschpulver un een Fienbroot hålen. För den Rest kunn he sik — as Belohnung — de lütten Lollys kopen, dee mit Kirschsmack, för twee Penn dat Stück, weer'n eerst 'n korte Tiet op 'n Markt un smeckern bannig goot.

So gau, as he kunn, leep Klås de dreehunnert Meters nå 'n Höker dåål, kreeg dat Waschpulver in de Hand drückt, åvers dat Fienbroot, dat weer den Dag utverköfft.
Kloor, dat nu de Rest ornlich wat mehr weer, as Fru Maas plåånt un Klås to hoffen wågt harr.

In de rechte Hand dat Waschpulver un ünner den linken Arm de groot Tüüt mit de Kirschlollys, leep he so gau as he kunn wedder torüch, üm endlich wedder an't Footballspelen to kåmen.

Wat Fru Maas denn nu seggt hett, dat is Klås nich mehr so recht kunnig. Un nå sien Öllern is se ok nich gåhn, åvers see hett em nich blots dat Waschpulver, sonnern ok de Tüüt mit de Lollys afnåhmen un dorbi ornlich schimpt as 'n Rohrspatz.
Behågt hett Klås dat wiss un wohrhaftig nich, wenngliek hee dat nich falsch, åvers woll ok nich richtig mååkt hett.

Man dat Wichtigste för em weer, so stell' sik dat låter rut: Hee worr nie nich wedder an de Poort ropen, üm nå den Höker to lopen! Dorför weern in Tokunft anner Speelkamråden tostännig — dee denn ok lange Tiet mit Klås sien Lollys belohnt worrn.