"Parlez-vous français? — Jo, jo, sabbel di dot, juchhee." Dat hebbt wi freuher as Kinner jümmers seggt.

So richtig kann ik mit de Franzmänner nix anfangen. Se harrn uns Hamborg jo ok bannig in de Mangel vun 1806 bit 1814. Un veele Wöör un Snacks sünd hangen bleven:

Dat gifft sogor en Französisch-Plattdeutsches Wöörbook. Un Baguette un Croissant eet wi ok intwüschen. De Sprook heuert sik wunnerbor an un weer bi den Adel freuher begäng.

Scheun weer dat Auto vun Citroën mit den Nomen Ente, ok Affenschaukel nöömt. De Finster kunn man — zack! — eenfach no boben klappen, un ruckelt un zuckelt hett dat, jüst so as op de Sofia (Hamborger Utdruck). — Enige Lüüd harrn achtern noch'n Blomenkasten!

Wi weern kottens in Frankriek. In de Vogesen. In'n Harfst. Dat weer en kunterbunt an Farven, wunnerbor. Ober de Hüüs, de Stroten — allens vergammelt, un an'n Obend kunnen wi nich alleen dörch de Stroten gohn. Unsen Bus hebbt se ok versöcht optohebeln.

Dor blifft blots noch Wien drinken. Eegentlich smeckt uns de Wien ut Spanien beter — Rioja —, ober man will sik jo nich mit de Lüüd vertöörnen. Un drinken mutt sien, denn överall an der Stroten stoht Schilder mit den Befehl SAUF!

Wi weern jo veel in annere Länder ünnerwegens un drunken hebbt wi ok. Ober nich op Befehl. Ik heff mi denn slau mookt in dat Wöörbook to dat Wort:

Man dor muttst eerstmol op komen. Dat se di op Platt mit "Suup!" ansnackt, kannst ja nich verwachten.

Na denn, a votre santé, au revoir = Adschüs!