As Klås nå 't Militär keem, höör ok noch Schikanerie to de Grundutbillung! Eerst een Gerichtsverhanneln gegen den Gefreiten Braun, de "Schleifer von Nagold", bröch ornlich wat an Missstänn' an den Dag un vun dor an güng allns humaner to.Höört wi nu 'n poor Wöör vun Klås sien Suldåtentiet ...

Wat is dat fien, Suldååt to sien!

vun Klaus-Dieter Tüxen

De sövente Januar 1965 weer för Klås dee bit dorhen trurigste Dag un ok dat Wedder pass' so richtig to de Stimmung! Hee worr nå 't Militär introcken un müsst sik bit Middag Klock twölf in de Kaseern bi Albersdörp mellen. Trurig weer he, wieldat man to dee Tiet nich wüsst, wannehr een ut de Kaseern dat eerste Mål wedder nå Huus dorv, wor sien lütt Bruut Ingrid töven dä.

In Albersdörp allerdings tööv eerstmål 'n "Nato-Zeeg", 'n Lastwagen mit Sittbänk vun de Bundswehr, op em un anner niege Rekruten, üm dee nå de Kaseern to befördern. Afhålt worrn se vun seehrs tokåmen Utbillers, dee all mit seehrs rugen Orders den eersten Vörsmack geven, de Stimmung in Klås harr den Deeppunkt tofåten.

Na dreeunhalf Wuchen, nådat se dat "Gröten" lehrt harrn, dorven se vun Sünnåvendnåmiddag, nå den Spind-Appell, bit Sünndag Klock söss 's Åvends dat eerste Mål nå Huus. Un dat in un vun Richtung Westküst, wor de Verbinnungs mit de Tog sowat vun leeg weern!

Dee korte Streck duer över veer Stünnen, wieldat man in Kiel eerst nå eendreeveerdel Stünnen töven nå Eckernför wieder fohrn kunn. Dorto de Jachterie vun un nå de Båhnhööf.

Neven dat "Formalutbillen", wor man to'n Bispill dat Marscheern un Gröten lehrn dä, güng dat meist jede Dag in 't Övengelänn. Mit vulle Marschkledååsch, Ståhlhelm, Rucksack, Gasmaske ... ääh, wat segg ik dor, ABC-Schutzmaske, un vör all'n de Suldåtenbruut, dat Gewehr "G3", fief Kilometers hen, middåågs fief retour, nåmiddåågs wedder hen, åvends wedder torüch, un jümmers mit 'n Barg Schikanerie dormang. Hüüttodåågs heet dat "Aufsitzen!", un denn warrt de Suldåten mit 'n "Nato-Zeeg" hen un her fohrt.

Eens Nachts, Klock twee, heter dat: "Alarm, Alarm — all'ns ruttreden, in vulle Marschkledååsch, — Alarm, Alarm!" Ja, un denn stünn en Dörtig-Kilometer-Nachtmarsch op dat Programm, mit Ziel Övengelänn. Låtens nu kunn een faststellen, wat de Stevels, ok "Knovelbekers" nennt, woll passen dän. Mit 'n Barg Blåsen an de Fööt keem de Bagååsch denn nå acht Stünnen nå'n Övenplatz.

Hier müsst sik denn jedereen eerstmål 'n Eenmannlock buddeln, dornå heter dat "sammeln", un denn worrn de jungen Minschen dörch't Gelänn jågt, bit se an een'n twindig Meters breden Striepen kemen, dee de Panzers, dee hier op un dåål rötern dän, to'n depe Matschspoor ümplöögt harrn.

Wieldat hier strategisch "offenes Gelände" weer, müssten Klås un sien Leidensgenossen kort dorvör "in Deckung" gåhn un op'n Buuk dörch düsse Panzerspoor krupen oder robben — hen un ok wedder torüch!

As se dat denn achter sik harrn un wedder op 'n Dutt tosåmen stünnen, kreeg man dat spitz, dat een vun de armen Suldåten sien "Bruut", so heet dat Gewehr in de Suldåtenspraak, in de depe Matsch verloorn harr. Op de Steed heter dat för all "Deckung" un wedder dörch de Panzerspoor, de "Bruut" söken.

Nåmiddag, Klock veer, güng dat wedder "im Gleichschritt, Marsch!" in de Kaseern torüch.

Op düssen Weg geev denn de "Togföhrer" miteens Gasalarm! So gau, as man in de Lååg weer, müsst man de Gasmask', dee offiziell "ABC-Schutzmaske" heten deit, opsetten, denn een anner Utbiller harr gliekstiedig Trånengas utspröht, sodat doch de een oder anner dat Hulen kreeg, wieldat he nich gau noog weer.

Dormit weer de Schikanerie nå anstrengende Nacht un Dag noch nich to Enn. Mit de Mask' över't Gesicht keem de Order: "Im Laufschritt — Marsch!" un bi't Lopen schreeg wedder een anner: "Ein Lied"!

Nu lepen also de restlos utlenzten Rekruten in vulle Marschkledååsch, mit Gasmaske vör de Snuut, un dat "Gewehr in Vorhalte" kläglich singend dörch en Waldstück. Klås weer noch an't Överleggen, wat he sik nich eenfach hensmieten schull, so beet as he weer, åvers dor full ok all een op de Nääs — un dormit weer denn de spökelhaftige Schikanerie, för dee Klås noch hüüt keen Verständnis opdrieven kann, to Enn.

Annern Dag güng dat wedder in't Gelänn! Weer Anfang Februar un dat Wedder weer goot, de Sünn, de schien. Dor ankåmen güng dat nich ganz so ruug to, de Utbillers harrn woll 'n Inseh'n, dat all noch 'n beten utlenzt weern vun den Dag tovör. Liekers heter dat: "In Richtung, die ich zeige, in Reihe — Marsch — Deckung — Sprung auf Marsch, Marsch —" un dat Ganze wedderhåål sik den ganzen Vörmiddag.

To'n Sluss ok wedder "Sprung auf, Marsch, Marsch — Deckung" un denn heter dat "Auf dem Koppelschloss kehrt". Dat heet, man müsst op den Buuk sik üm 180 Grad dreihen, un all müssten denn, as de Utbiller de rechte Hand hooch heel un hen un her dreihen dä, to'n Sammeln bi em andanzen.

Dee keek sik "sien Rekruten" vun alle Sieden an un kreeg miteens dat Grienen. He keek dorbi den Nåver vun Klås an un wies mit de Finger op sien Büxenklapp, dee so richtig 'n klöternatten Placken harr. Un hee froog, wat he sik woll in de Büx mååkt harr, ha, ha, ha. — Bi't "Koppelschloss kehrt" leeg dee mit de Büxenknoopreeg utgerekent över 'n lütte Wåterstell ...

An düssen Nåmiddag güng 't wedder in't Gelänn un an düssen Nåmiddag stell Klås miteens fast, dat hee sien'n Verlööfnisring verloorn harr. Hee mell' dat sien'n Utbiller un ohn' tögerlich to sien, reep he all tohopen, un all müssten se den Ring söken. Mit Erfolg. — Dat weer åvers ok dat eenzig Minschliche, wat Klås in sien ganze Grundutbillen beleevt hett.

Ok an 'n veerten Februar güng dat wedder in't Övengelänn! För Klås weer dat 'n besonnern Dag, denn an düssen Dag worr hee negenteihn Johr oolt. Keen Minsch hett sik dor üm kümmert, harrn all mit sik sülvst noog to doon.

Klås leeg wedder an de Eer, as he miteens 'n Footpedd in de Siet kreeg; sien Utbiller, "GUA" ("Gefreiter Unteroffizieranwärter") Holbeck, weer dat un sä dorbi: "Tüxen, Sie haben heute Geburtstag, können nun Schluss machen!"

As wenn dat nu 'n besonneret Geschenk weer, denn nu müsst Klås alleen de fief Kilometers in de Kaseern torüch marscheern.

Hier ankåmen worr he allerdings 'n lütte beten entschädigt, mit de Post, dee för em parååt leeg! Glückwünschkorten un 'n lütt Paket mit 'n leven Breev in, allerhand Leckerien, åvers ok föfftig Zigaretten, "Pall-Mall" ohn' Filter in so'n brune Astordoos, dee he doomåls noch smöken dä.

Twee Johr bleev Klås Suldååt un weer nå Grund- un Vullutbillen in Kellinghusen ok Utbiller —— un dat güng ok ganz ohn' Schikanerie!