Wees fief Minuten still
10. Juni


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing
To'n Anhören hier klicken:
Lesen deit Marlou Lessing.

Stah op un eet wat! Du hest en groten Weg vör di.

1. Könige 19, 7

Wokeen den Dag anfangt, ahn dat he sik bi Gott stärken lett, de weet al Klock 10 nich mehr, woneem he steiht. 24 Stünnen sünd en grote Weg; de Dag hüüt: en grote Weg. Entscheiden kaamt op uns to — welk warrt wi fällen? Ok Nackenslääg kaamt op uns to — woans warrt wi ehr bestahn? Entscheiden kannst ut'n Weg gahn — dat is denn nix as Bangnis, un de Entscheiden haalt di in un sünd denn stärker un nich mehr uttobögen. Anfechten kannst ring achten un jüst so liekut rinsliddern.

Elia sien Weg weer en grote Weg. Dat Teel weer de Barg Horeb. An düssen Barg schallt wi ankamen. Gott will dor ganz wat Sünnerlichs an uns doon. Den Weg na düt Grote, Besünnere warrt wi bloots gahn könen, wenn wi opstaht un eet un uns stärken laat vun sien Gaav, de he dör Wunner — ja, Wunner — anbeden deit. Denn Gotts Woort is en Wunner. Wokeen sik dor op inlett, de leevt dorvun un geiht vöran in de Knööv vun düsse Spies. Ok dör düssen Dag. Ok op den groten Weg, de vör uns liggt, bet hen na den Punkt, 'neem Gott dat Grote an uns doon warrt un uns opnimmt in sien Herrlichkeit, de wi uns nich mal drömen laten köönt.

O Gott un Herr, du beedst dien Woort un dien Sakrament as uns Spies an. Vergiff, dat wi so faken unsen Weg antreedt, ahn vun di Starkde to nehmen. Laat uns hüüt vun dien Woort so leven, dat wi in de Knööv vun düsse Spies an'n Avend ankaamt, bet hen na den Avend, wenn du uns opnimmst in den ewigen Freden.


13.6.2020


na baven