De Grönauer Kapell. Teknen vun Jürgen Hagen

Gloven is sund

Andacht vun Henning Eggers


Leve Gemeen!

Uns Religion, uns Gloov givt uns en kostbor Gewissheit: Dat givt en Gott un de givt uns den Seelenfreden! Al de Gewissheit givt uns Freden. Un dat is nawiest: Wer glövt, de lewt gesünder un länger as siene Mitminschen, de nich an Gott glöven doot. Minschen, de in den Gloven lewen doot, hebbt en utgleeken Psyche. Se sünd ok "resilient", d.h. se köönt mit Krisen beter ümgahn. Wi Christen weet: Gott gifft Kraft un Troost.


C.D.Friedrich, De Mönk an't Meer

Stimmt dat, dat glövige Minschen länger lewen dot? De Wetenschap hätt dat ünnersöcht. In de Klöster hebbt se Ordensmannslüüd un -frunslüüd statistisch nahforscht; un ji glövt dat nich, bi de 5800 Mönche wöörn de Mannslüüd veer Johr öller worrn as de normalen Mannslüüd; bi 6200 Nonnen wär't aver bloots een Johr Levenserwartung mehr as bi normale Fruuns. Dat, so seggt de Forschers, is op minner Stress torüchtoföhrn. In'n Olldag hebbt Minschen Stress, un Mannslüüd köönt vun Natuur slechter dormit üm as Fruuns. De Stress bringt de Mannslüüd fröher üm as Fruuns. Mönche hebbt minner Stress dör ehr Levenswies — un dör ehrn Gloven!

Aver nich bloots vun Mönke un Nonnen, ok vun "normale" Zivilisten seggt uns de Statistik: Minschen, de in Gloven lewen doot, ward öller! De Sinnsöök: Uns Religion un Spiritualität givt uns op Grundfrogen vun't Lewen en Antwoort. Dat entlast unse Seel'. Professer Harold Koenig, Psychiater vun de Duke- Universität Durham (USA), seggt: "Dat Vertruuen an uns hööchst Gott verringert den Stress!"


Mönke warrt oolt — öller as anner Mannslüüd, meist so oolt as Fruuns

Ik legg jümmer mien Bekenntnis to Gott so aff, as dat in uns Gesangbook "Op goden Kurs" steiht: "Ik glööv an Gott, den Vadder. He alleen is allmächdig. He hett Himmel un Eerd warrn laten. Un an Jesus Christus, sien eenzigen Söhn, unsen Herrn. He is Minsch worrn dörch den Hilligen Geist, boren vun de Jungfruu Maria, hett leeden ünner Pontius Pilatus un is an't Krüüz slaan, is storben un to Graff bröcht, dalfahrt nah dat Dodenriek. He is den drüdden Dag operstahn vun de Doden un is opfahrt nah'n Himmel; dor sitt he an de rechte Siet vun Gott, den allmächdigen Vadder. Vun dor warrt he wedderkamen un Gericht holen över de Lebennigen un över de Doden. Ik glööv an den Hilligen Geist, de hillige christliche Kark, de Gemeende vun de Hilligen. Ik glööv, dat de Sünden vergeben warrt, dat de Doden operweckt warrt un dat ewig Leben geben warrt! Amen."

För mi is dat de Apenbarung för uns christlichen Gloven! In de Achtung vun de Verantwoortung, de sik ut den Gloven an Gott ergeven deit, hett sik uns politische Gesellschaap oprüttelt, denn nu schall de Gottesbetoog ok in uns Sleswig-Holsteensche Verfatung verankert warrn! De Gottesbetoog is ok en Teeken dorför, dat de Religion in uns Gesellschaap ehrn Platz hett un somit ok uns Gloven. Dat Fundament vun den Staat is nu mool religiös, un all Religionsgemeenschaapen hebbt mit ehren Gloven wichtig Bindungskräft! Bi de Vereidigung vun uns Staatsdeeners ward doch jümmer ok Gott mit inbetrocken, un dat letzt Woort vun de Vereidigten is mehrst: "So wahr mir Gott helfe!"


Nee, nee, so aver nich!

Mi käm ok de Professer Christoph Wulf vun de Friee Universität Berlin in de Mööt. "Religionen un Gloven geevt op de Grundfrogen vun uns Lewen eene Antwoort — dat entlast de Seel!" Wulf lehrt Anthropologie un sett sik mit de psychologischen Utwirkungen vun Ritualen uteenanner. Düsse meist deep in Religionen fastmookt stereotyp'sche Handlungen geevt de Minschen in en hektische un unöversichtliche Ümwelt Stabilität. Dat is noch en Vördeel vun den Gloven: "Olldagsbewältigen!"

Is dat denn allens ok so to verstohn? In uns hütige Gesellschaap geiht uns jo veel verlorn, dat dücht mi, dat geiht mit uns christlichen Gloven bargaff! Na 1945 wör de Anfang mit den Neddergang mit uns plattdüütsche Sprook, de Kinner schulln all op de Högere Schoolen un dor müsst du Hochdüütsch lesen, schriewen un snacken, dor passt keen Plattdüütsch hen! Mit uns Gloven wär dat anners, de Lüüd wärn alle in wirtschaftliche un seelische Not, dor söcht jedeen Hölp in den Gloven bi Gott. Na 1968 wulln de Studenten uns Sellschapsordnung op den Kopp stelln. Mit den rasanten medialen Fortschritt harrn de Lüüd annere Vörstellungen vun dat Lewen. Mammon, Vergnögen un all de niegen Exzesse wärn vör lange Tieden de Neddergang vun Sodom un Gomorra, köönt ji nahlesen in de Bibel. Mennich Lüüd kennt nich mol den Wiespohl vun uns Gloven, de teihn Gebote, orr de Bargpredigt.

Wie kann ik mi sülven opbuuen dörch den hilligen Gloven? De Glov küümt ut dat Höörn vun Gott sien lebennigen Wöör un nehmt wi de denn op, denn wasst uns Glov. De biblische Glov buut uns op un möökt uns stark un givt uns Knööv. Dat hett Gott so meent un wi wüllt dat so lewen. Un wi wüllt em anbeden mit Wöör un Gesten vun uns Liev mit Hannen open to'n Himmel orrer ok mit folden Hannen! Un dat hett Martin Luther uns mit op den Wech geven: "Juch aver, leven Lüüd, juch sülven opbuuend dörch juunen hilligsten Gloven in hilligen Geist bedend, erhalen, bewohren, behööden, beschützt juch sülven in Gott sien Leev..."


En ruhig, andächtig Leven lett ju sund oolt warrn

In düssen Sinn wüllt wi uns Gloven utöven un in uns Gottsdeenste to'n Gehör bringen!

Amen.


27.1.2019


na baven