Lütte Hand

Meditaschoon un Beden

to'n Schoolanfang un to alle Tieden

De Hand vun den lütten Buttscher orrer de lütte Deern,
de Du in Dien höllst,
is faken versmeert mit de Rest vun't Bodderbroot,
mitünner klevrig un backsig vun'n Salmi
orrer vun't Straken vun den wat smuddeligen Hund,
orrer Du föhlst een Wraat an'n Dumen
orrer een Plaster an'n lütten Finger.
Dat Wichtigst aver is denn doch woll,
dat disse Hand Tokunft hett.

Disse Hannen hollen later denn maal
villicht een Bibel orrer een Revolver,
se spelen schöön up de Vigelien
orrer smieten de Wörpel, wenn't üm veel Geld geiht,
se verbinnen de Wunnen vun den Verkröppten,
villicht bevern se, wieldat Snaps den Bregen rugeneert.

Nu in dissen Ogenblick is disse Hand in Diene.

Se biddt üm Hülp un Lenken.
Se steiht in'n Lütten för all de annern,
för de Du in Verantworden büst,
dat se de rechten Weeg finnen.

Heel wichtig is dat,
wat wi Dag för Dag för unse Kinner beden,
dat wi se den Herrn anvertruun.

Een Beden geiht so:
"Gott, groote Vadder, Herr un König,
uns Kinner bringt wi Di.
Lenk ehr Schreed in hillig Weeg,
giff jüm Licht ok in düster Tieden.
Stütt se bit an ehr Levensenn
un bring se seker in Dienen Heven."