Sünndag Oculi


Bild Rudi Witzke

"Okuli mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos." Dat heit: "Mien Ogen sünd alltiets up den Herrn richt. Hei is dat doch, hei treckt mien Fööt ut't Nett." Vun düssen Psalmvers 25,15 hett de Dag sien Naam kregen.

In disse Fastentiet hebbt wi uns toierst inföhlt, wenn wi dat överhaupt kunnen, wo de Düvel unsen Herrn allens Möögliche geven wull. Wenn uns wat anbåden ward, wenn wi wat finndt, wat uns nich tosteiht, nehmt wi dat?

Jesus verdreev den Düvel, un de Engel deinen ehm. Wi sünd wieder dörch de Fastendaag mit ehm gahn. Dor kunnen wi up den Barg Tabor mitbeleven, dat uns Herr wohrhaftig Gott sien Söhn is. Hell strahlte hei tosamen mit Mose un Elia.

Un Jesus sett sik nich wiet aff vun'n Opperstock in den Tempel in Jerusalem un keek still to, un beöögte, wodenn de Lüüd Geld in den Kasten dän. Un veele Lüüd stekten veel rin. Dor keem ok en arme Wittfruut dor lang. De geev twei Geldstücken dortau, dat weer tosamen graad een Penn. Do reep Jesus sien Jünger ran un sää to jüm: "Dat will ick juuch seggn: Düsse arme Wittfruu hett miehr geven äs all de annern, de Geld in den Kasten daut. Denn all de annern hebbt geven vun dat, wat se överhebbt; aver disse Fru is beddelarm, un doch hett se allens hergeven, wat se harr. Se spoort sick dat rein vun'n Mund aff."


De Wittfruu an'n Opperstock, Holtsnitt Christoph Weigel 1695


Wandmalerie in de Kark vun Michelsbarg

Ik denk an Mechthild vun Magdeborg. Se weer ut dat irdsche Gewees weggahn hen na dat, wat wi Armaut nöömt. Se lett en Beddelfruu so spreken: "Herr, ik dank di, dat du mit dien Leiv mi allen irdschen Riekdoom nåhmen hest, dat du mi nu
mit frömde Saken kleedst un to eten giffst. Ik kann nich miehr an Plünnen un irdschen Kraam hangen, de mien Hart besetten. De sünd mi nu frömd woorn.
Ik dank di, dat mi de Macht vun mien Hannen nahmen hest. Herr, ik bidd di för de, de sik afrackern mütt, du schullst jüm up Ierden mit dien göttlich Leiv ehren Lohn geven."


Cezanne, Greisin

Uns Herr wählt öftins dat in de Ogen vun de Welt Schwake ut, dat de Starken sik schamen mütt.

Wi laat uns disse Gedanken in de neegsten Daag vun de Fastentiet dörch Kopp un Hart gahn.

Wi willt mit de Hülp vun unsen Herrn
den binnersiedigen Freden finnen.
Wi willt versöken, vun dat Jiepern na jümmer miehr,
frie to warden:
Herr, help uns, den wohren Riekdoom wies to warden.
Help uns, so mit uns Bräuder un Süstern ümtogahn,
dat se dien Leiv spören.
Giff uns Kräfft, dat Lege leeg to nömen
un fall de, de mit Gewalt regeern willt,
in'n Arm, dat se dormit nich miehr Leed in de Welt bringt.


Rudi Witzke
27.3.2011


na baven