PaulaDe Reis no Barmbek

vun Claus Günther


Wohrschu, Lüüd: Oma Elke un Opa Jan sünd ünnerwegens, mit Paula in de Koor! Jüst even sünd's de Trepp rünner klabastert no'n Bohnstieg vun de U-Bohn. Opa hett Paula un de Koor tohoop böhrt un hachel nu as'n Damplok.

"Pfff — pfff... Eerst mol setten... Och nee! Fährt sofort, steiht dor an, Elke."
"Du un dien Achtersteven, wat? Man de Koor hest merrn in'n Weg stellt, Jan! — Ei, hiiier is Omi! Hiiier is Omiliii! Glieks kümmt de Tut-tut-Iesenbohn!"
"Segg doch nich Tut-tut-Iesenbohn, Elke. U-Bohn heet dat."
"U!", mookt dat Kind.
"Hest dat heurt, Elke? U!, hett dat Lüttje seggt."
"Wenn du uns Auto rechtiedig no de Warksteed brocht harrst, harrn wi dor nu duziduzischeun in sitten un macklich no Steffi tuckern kunnt, un Steffi müss nich —"
"Du hest gor nich toheurt, Elke. U!, hett dat Kind seggt. U!"

In düssen Ogenblick geiht de U2 langssiet. Barg Lüüd sünd an'n Utstiegen. Opa Jan grippt sik de Koor samts Paula, Oma Elke drammt den Weg free.
"Platz dor! Hebben Se Tomoten op de Ogen? Wat heff ik? Se an't Schienbeen pedd? Ts! Mien Mann mit de Kinnerkoor is jo woll wichtiger, nich? Se dor vörn, nehmt Se mol den Köter weg — de hett jo de Lütte direktemang in de Ogen gnurrt! Aver nu: Een, twee, jupp! Dat hefft wi. Jan? Ja-hann!! Stell de Koor dor inne Eck af. So. Hest ehr ok annekteert? Welkeen? Na welkeen woll. De Koor! Du muttst den Hevel fast — nee, nich dor, du Döösbartel, achtern! Ik bliev bi stohn. Dat's jo richtig aventüürsch för dat lütte Worm, nich? Wenn du uns Auto rechtiedig no de Warksteed brocht harrst, müssen wi nich mit de U-Bohn —"
"U!", mookt dat Kind.
buäh"Elke! Al wedder U! Klooken Bengel, uns lütt Paul. Akroot as mien Vadder."
"De Deern heet Paula, Jan. Pauuu-la! Geiht dat nu mol rin in dien Dööts?"
"He süht aver ut as mien Vadder, un den sien Noom is Paul west."
"Un mien Noom is Hoos! — Wat för'n dösigen Opa, nich, mien lüttje Seute?"
"Un wenn he sik nu in'n verkehrten Lief rinkorneert hett? So wat gifft dat!"
"Wenn hier een in'n verkehrten Lief — Ik nehm ehr mol hooch. Foot mol mit an, Jan — nee, nich miene Arms! — Och, mien Hasiputt, wat büst du swoor! — Jan? Jan! Wat vertreckst du de Snuut? Hest di al wedder stött?"
"Oou! Oou… Nee, Elke, oou! Dat is wegen…schschsch..."
"Ik verstoh blots Bohnhoff, Jan. Muttst luder snacken! Wat is?? Dien Bloos al wedder? Segg blots. Na, hier binnen kannst jo woll slecht, Jan. Riet di an'n Reem un sluck diene Pill! Dat du een blots nich blameern deist —!"
Dat hett nu en Heer heurt un misch sik in.
"Gestatten: Dressler ist mein Name. Sagten Sie Blase? Mein Vater ist nämlich sechsundachtzig und hat das auch mit der Blase. Der nimmt immer —"
"Mit Se snackt doch keeneen! — Jan, wenn du uns Auto rechtiedig no de —"
"Morgen is dat fardig, see de Meester. Worüm mutt Steffi ok utrekent hüüt —"
"Buuää-hä-hä! Buuäähähä!"
"Ochottenee, wat hett denn mien lüttje Popp? Hiier is Omiliii! Ei ei ei…"
"Buuää-hä-hä! Buuäähähä!"
dat rode Knuddelmonster"Lang mi mol dat rode Knuddelmonster ut de Koor, Jan, oder nee, holl Paula fast, ik mook dat al —"
Dideli-ditdit! — Dideli-ditdit!
"Jan! Dat warrt alltied slimmer mit diene Ohren. Ja-hann, dat Handy pingelt!!"
Jan leggt Heer Dressler dat Kind op'n Schoot. De is heel un deel baff.
"Steffi? Wi sünd glieks — Woneem teuvst Du? Boomwall? Nich in Barmbek? Schiet! Na, hölpt nix. Denn feuhrt wi trüch. — Wat is? Doch, Paula geiht't goot!"
"Buuää-hä-hä! Buuäähähä!"
"Mit Verlaub, es stinkt! I gitt! Dibuhäääe Kleine hat ihre Notdurft — hat Aa gemacht!"
Unglöövsch bekiekt Dressler siene scheune witte Büx. Een Ruck — un Oma Elke ritt em de Lütt weg. De U-Bohn höllt an. Oma, Opa, Knuddelmonster, Koor un Paula samts ehr Kack no buten. Heer Dressler blifft binnen mit sien Kackbüx un schreet un zackereert: He will jümehr Adress un Schodensafstand!
"Wat?", blaff Oma, ehr dat de Döör vun de U-Bohn togeiht. "Wegen de poor Kinnerkötels? Kiek di sülvst mol an, du Swienegel! Schasst di wat schomen!"


19.4.2009


na baven