Twintig Minuten seten se still an'n Disch un lesen in'n Textbook.

"Büst du praat?", fraag Bernhard.
"Ja, alltiet!", antert Marianne. "Dat is ja deelwies starke Tobak! Mi dücht, för ene Kummedie is dat to dramaatsch!"
"Ja, dat kann sien, man mutt dat spreken. Laat uns opstahn! In uns ‚Barmbeker Speeldeel' stahn wi ok de mehrst Tiet. Dat sprickt sik al so beter!"
Marianne wies em en Grientje. "Ik kann dat ümmer noch nich begriepen, dat ik neven di de Hööftrull kregen heff. Ik gloov, dat is di to verdanken!"
"Ne, nu maak di nich lütter, as du büst! So wiet geiht de Leev to Naverin nich! Du büst doch in Sleswig-Holsteen op'n Dörp opwussen un hest doch as jung Deern al lütte Rullen in de School speelt."
"Dat is achtuntwintig Johren her! Sietdat ik inne Stadt to Huus bün, heff ik nich en Woort platt snackt. Un de dree Seminoren köönt mi doch ok nich so wiet brocht hebben?!"
"Ronald, uns Speelbaas, is vun di övertüügt. Un ik ok! Dorüm laat uns bigahn!"
"Ja, dat is dien Part! Du muttst ingang kamen!"

Bernhard atent deep. "Mi is dat to wenig, jeden Avend mit di vör'n Feernseher to sitten un mi irgendeen Tüünkraam antokieken!"
"Meenst du, dat ik Spaaß heff, mit di vör de Glotze to huken?! Du ünnernimmst ja nix mit mi! Sittst stünnenlang in'n Keller un klüterst Buddelscheep!"
"Hüüt Avend sünd wi doch to'n Eten inladen!"
"Ja, eenmal in'n Johr un denn ok noch for notting!"
"Annere Rentners hebben Langewiel un gahn de Ehfroons op'n Geist!"
"Du kannst ja mal op de Idee kamen, mi bi de Arbeit to helpen. Denn harrn wi mehr Tiet för enanner!"

Ehr Bernhard sien Part wedder opnehmen kunn, see Marianne: "Dat klingt, as weer de Vörholt vun mi. Dat heff ik Harald ok al vörholen. De Schrieversmann kennt sik ut in Eh'n, de oolt un kaputt sünd. Villicht is dat siene egen Geschicht?!"
Bernhard mutt smuustern. "Goot, dat ik nich mit Frauke verheiraadt bün und jeeden siene egen Wahnung hett!" Denn keek he wedder in't Book. "Du büst sachts nich ganz dicht!"
"Wodennig meenst du dat?" Marianne weer baff.
"Dat is doch de Rull!" Bernhard amüseerte sik.
"Ja, ik anter foorts! — Heff ik so ene Reakschoon verdeent? Ik bün en gode Kööksch. Wo lang is dat her, dat du mi löövt hest?! Ik maak noog in Huusholt, putz ok noch diene Schöh. Un nich opletzt maak ik de Wäsch, sogor dien bepisste Ünnerbüxen!"
"Wenn ik di dat afnehm, harrst du Langewiel! Du hest doch överhaupt keen Leevhebberee. De Glotze weer denn middags al an. Un Krüüzwoortradels lösen is doch ok keen Utweg. Du weetst also blot de Hälft!"

Marianne schüddkoppt. "Dat is to swach! Luter! As Anwiesen steiht: Brüllen!"
Bernhard wedderhaalt sien Part, ahn to wedderspreken.
Marianne maakt en Poos un see: "De is ja ganz schöön rabiat! En Kotzbrocken! — Wo heet dat Woort op Platt?"
"Versteiht jedeen!", antert Bernhard. "Aver wüllt wi nich Kaffeedrinken?"
"Dat steiht nich in'n Text!" Marianne lach.

Bernhard gung liekers in de Köök un keem mit ene Thermoskann torüch. He gütt den Kaffee in de Köppens un fraag: "Melk un Zucker? Ik heff ok Stuten."
Marianne gniggert. "Ne, bloot nich! Ik bün in'n Momang op Diät. Ik drink em swatt!" Se nehm enen Sluck un see denn: "Fernando de Bruehl un de plattdüütsche Spraak passen jichtens nich tosamen!"
"Ne, de schrifft in Hochdüütsch. Ik denk, dat is en Pseudonym. De Översetten is vun Jasper Schulz ut Neddersassen. Beid sünd nich so bekannt, aver uns Speeldeel is froh, wenn wi priesweerte Texte kriegen." He drunk sien Köppen leddig. "Laat uns wiedermaken!"

"Woneem weern wi?"
"Du hest seggt, du büst op Diät!"
"Ne, in't Stück! Aver nu heff ik de Stell! — Du hest mi toletzt op de Fööt pedd. Ik heff kene Lust mehr, mit en Tüünbüdel to diskereren!"
"Tüünbüdel? Dat is de Wohrheit!"
"Ja, diene Wohrheit, du Kloogschieter! Ik will di mal wat seggen: Du kannst mi mal fix an..." Marianne tögert. "Ja, segg al ...Moors kleien!"
Bernhard lach. "Wenn de Schriever dat so gemeen will, möten wi as Schauspelers dat so ümsetten!"
"Du hest recht! Aver nu laat uns Sluss maken! Nu klingelt dat, un Bertha un Kuddel wüllt se to'n Eten afholen. Se sünd Broder un Swägerin vun de ordinäre Ollsch. Kuddel hett hüüt Geboortsdag. Un denn geiht dat Spektakel in'n Kroog wieder. Dat Enn is aftosehn! Pack sleit sik un Pack verdreegt sik!"
"Laat uns aftöven! Ik kenn den Sluss noch nich! — Aver Eten is ene gode Idee!", antert Bernhard. "Wi öven Morgen namiddag wedder. De Generaalproov is doch eerst in twee Weken! — Wülln wi mitgahn to'n Greken? Hest du Aptiet?"
"Ja, ganz dull sogor! Un dat passt as Fuust op Oog! — Harald hett Laatschicht! Aver dat bringt natüürlich mien Diätplaan dörchenanner!"
"Ne, keen Bang!" Bernhard grient. "Ik bün doch keen Kapitalist! Ik bestell di en Kinnerteller!"