Heuhnerkrohm

vun Friedrich Ehlbeck


To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Friedrich Ehlbeck in holsteiner Platt.

Wenn man mol wat schaffen will,
denn hett man dat ja meistens hill.
Letzt' föhr ick mit söbentig Saken —
in Dörp schall man dat doch nich maken!
Bi Meiers Hof, dar is dat ween,
dar flatter doch so'n olle Hehn.

Se keum son beten schräg von vör,
un glieks har ick se ünner de Röhr.
Ja, was geschehn ist, ist geschehn.
Ich hab die Henne mir besehn.
Se schlög noch poormol mit de Flünk,
wiel ehr dat Dotgahn noch nich dünk.
Ja, brukst di nich mehr antostrengen,
dat is nu ut mit Eierleggen.
Kopp af, Feddern afgeruppt,
morgen gifft dat Frische Supp.
Ick müss se ja na Meiers bringen,
bloß beten Affall bleev dar liggen.
De Hehn heff'k bi de Döhr hinleggt
un Meiers Mudder dat denn seggt.
"Joon Hahn", sä ick, "john olle Hahn ——"
"Wat is denn, hett he di wat daan?"
"Joon Hahn", sä ick, "de hett af morgen
een Hehn weniger to versorgen."
Un mi dä dat doch so leed,
to'n Deel wör ja de Hehn ganz breed.
Se meen, de Hahn, de har so'n blassen Kamm,
he wor doch nich recht mehr up'n Damm.

Mit Vergnögen denk ick an,
wie man Heuner uck beschummeln kann.
Ins güng ick mal in Stall so rin
un schütt jüm beten Futter in;
wat meent ji woll, wat ick dor seh?
Von us Heuner kluckt grad twee!
Ick nich lange öberleggt,
ick mök jüm glieks poor Neester trecht.
So'n richtig Hühnerwochenbett,
Eier rin un Kluck ruppsett.

Na, so insgesamt dree Weeken
hefft se dor denn fliedig säten.
Die haben gegluckt und gebrütet, wie sie nur konnten.
Un as de Eier utkommen dään, do wörn dat allens Onten!
Man seggt jo oft: Du dumme Hehn!
Dumm sünd de Heuner al ümmer ween.
Datt bewiest jo mien Geschicht,
de kennt ehr eegen Eier nich.

De Heuner kratzt jo oft in Goorn.
De sökt denn bloß 'n Regenworm.

Dann muss man nicht gleich immer fluchen,
lasst die man ruhig büschen suchen.

Gäb's keine Hühner, liebe Leute,
güngen alle Eierhändler pleite.
Un wenn dat keene Heuner geev,
geev datt uck keen Heunerdeev,
keen Hahn in Korf, keen Heunergloben,
wahrschienlich uck keen Heunerogen.
Von keenen wör denn mehr vertellt,
he wör wie ut'n Ei gepellt.
Ei in Kaffee geev dat nich
un inne Supp keen Eierstich.
Un Eierschnee geev dat nich mehr
un för de Froons keen Eierlikör.
Wi müssen "Ostern ohne" fiern —
och dor müss noch veel passiern.
Dat geev keen Spiegeleiertour,
keen Röhrei un keen Eieruhr.
Wind- un Gipseier geev't nich wedder
un keen verzierte Heunerledder.
Braadte Gockels nich un keene Küken,
keen fuhle Eier mehr ton Schmieten.
Dor wör wat anners denn för funnen
un uck'n neet Word för Eierplummen.
In Heunerhoff wör allens still,
dat geev keen Hähnchen mehr vom Grill,
dat geev en groten Wirtschaftsstopp,
viellicht geevt uck keen Eierkopp.
Wenn du keene Heuner hest,
hest schließlich uck keen Heunermest!

Een Deel wull ick noch seggen:
Worüm möt Heuner woll Eier leggen?
Ick weet, worüm dat so wesen mutt:
Von't Schmieten güngn se jo kaputt.
Ween't keen Heuhner geev, wat schull datt warn?
Up de Wischen geev't keen Hahnenfoot,
up'n Feld keen Heuhnerschwarm.
Un wat wull man denn woll noch
mit Heuhnerlock un Heuhnertrog?
Keen Hahn mök morgens mehr Krakehl,
keen Wiemen geev't, keen Legemehl.
Up'n Karkturm geev't keen Wetterhahn,
dat müss denn uck noch anners gahn.
(Bloß de Waterhahn, de kunn ja blieben,
de hett mit Heuhner nix to kriegen.)
Wat wör mi toletzt noch blieben?
Ick künn nix von de Heuhner schrieben.

Letzt harn wie'n Autohühnerunglücksfall
außerhalb von Heuhnerstall.
Us Heuner löpen up de Straaten,
ick har de Port woll apenlaten,
un wat meent ji, leeve Lüer,
dat duhr nich lang, bet dat passier:
En Auto suus dor lang mit mal
un föhr usen Gockel daal.
Oh, dor wör denn grote Not,
de Hahn wör up de Stelle dot.
De Autoföhrer, en braven Mann,
keum mit den Hahn denn bi mi an.
"Mein Herr, ich habe ihren Hahn
gerade eben daalgefahrn,
und eh die Kinder mich verpetzen:
kann ich ihn irgendwie ersetzen?"
Ick sä: "Was soll ich dazu sagen,
da müssen wir schon die Hühner fragen."

Ick kenn en Buurn, de hett nee boot,
wie dat veele Lüer jo doot.
He boo en Stall schön grot un warm
un richt den in as Heuhnerfarm.
He höl siek dörteindusend Heuhner.
So veel Heuhner har sonst keener.
Den Stall heff ick noch sülben kennt;
een Morgen wör he rünnerbrennt.
Un wie wör dat Füer entstahn?
Deshalb: Se harn bloß eenen Hahn.
De müss so veel hin un her,
bet he toletzt woll gleunig wöör.


Fotos: Antje Heßler

12.10.2014


na baven