Wat nu? vun Katja Renfert Güstern heff ik dacht: In twee Maanden bün ik 72! As ik 69 weer, heff ik mien eerst Book schreven. As ik 70 weer, heff ik mien tweet Book schreven. Dörbi is uk mien egen Levensfreud wussen. Nu, wo ik 71 bün Corona!
Denn heff ik mi seggt: ik mutt nich! jedes Johr watt Nieges maken!, ik kann uk mal, as Astrid Lindgren dat in Pippi Langstrumpf seggt, uk mal Tiet hebben, enfach dortositten un vör mi hen to kieken. Un: nu bün ik nich jümmers ünnerwegens, sünnern
rüüm mien Schrievdisch op un de ganzen Billers un annnern
Kram, de ik sammelt heff. Hanna is fief Johr öller as ik un hett uk in dat Dörp, wo mien Vadder Schoolmeister west is, leevt, un se weer uk en vun sien Schölers. Wenn mien Öllern mol avends Frünnen besöken deen, hett Hanna op mi un mien twee Johr jüngern Broder Rüdiger oppasst. Se hett uns Geschichten vörleest, mit uns speelt un uk de Sternbiller an'n Heven wiest. Den groten Wagen mit den lüttjen Rieder op un annere. Ik heff Hanna en Breef schreven, un poor Daag later keem een vun ehr torüch. Denn heff ik ehr anropen un fragt: Weets noch, Hanna, wi beiden vör juun Huus? Un wo du mien Modder to mien 8. Geboortsdag holpen hest? Kloor, seggt Hanna, dat Bild heff ik uk noch. Mien Broder un ik hebbt de Löpel in'n Mund, un leider sünd al dree von de Deerns intwischen doot. Vörn sitt mien Cousine Monika, de jüst 80 worrn is. Tja, segg ik, aver nu warr ik 72! In'n Januoor! Na und!?, seggt Hanna, du weetst doch, ik warr twee Weken vör dien Geboortsdag 77! De Minsch is jümmers so oold, as he sik föhlt! Nu denn As ik hüüt morgen inköfft harr, seten Jutta, en annere
Fru un een ut de Naverschap vör mi op en Bank. Tja, as ik wedder to Huus weer, is mi Lucas infullen. He hett seggt: Katja, du büst jümmers jung, aktiv un interesseert bleven. Denn heff ik dat Foto vun de Sphinx op mien Kamera sehn un heff ehr
as mien Desktop-Foto nahmen. De is uk al'n beten öller, jüst
as ik. In de Greeksch Mythologie is se en Fru, vör de de Fiend
Angst hebben schall. För mi strahlt se Roh ut, Bedachtsamkeit,
un dat Achterdeel, mien Aszendent Lööwin, Kraft. Ik heff denn markt: Schrieven hett mi jümmers holpen. Un nu tööv ik af, wat mi mien niedes Levensjohr bringen warrt un wat ik doon kann, dormit dat uk för de neegsten Johren bunt un afwesselriek warrt. Un ik will uk öftins seggen: © Katja H. Renfert
mehr vun de Verfatersch
hier
22.11.2020
|