Dat kannst mi glööven!
Gaowel

vun Pfarrer Heiner Zumdohme, Damme

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Heiner Zumdohme.

Eene lüttke Geschichte vertellt: Een Fraumenschk was bi 'n Doktor künnig worn, dat se bloß noch dree Maonde tau läwen har. So füng se an, aals inne Riege tau bringen. Se röp dänn Pastor an, üm mit üm aals för de Beerdigung aftauschnacken. Se vertellde, wecke Lieder sungen wärn schulln, wecke Texte ute Bibel vörläsen wärn schulln un uk wat för een Kleed se tau de Beerdigung drägen wullde. Se vertellde üm uk, dat se inne lünken Hannen eene Bibel hollen wullde, dänn se wör een Fraumenschk, dat an Gott glöwen dö.

As de Pastor jüs wäch gaohn wullde, daor füllt ähr noch wat in. Dat har se doch bulde vergäten: "Herr Pastor, teuft se noch een lüttken Ogenblick!", sech se ganz upgereegt. "Dat eene hebb ik noch vergäten. In miene rechte Hannen wull ik woll eene Gaobel hollen, wenn ik dann doot bün! — Ik kann mi denken, dat se nu een bittken öwerrascht sünd", mennde dat Fraumenschk. "Dat kann man woll so seggen!", sä de Pastor.

Aower dat Fraumschenk mök üm klaor: "In mien langet Läwen bün ik faoken taun Äten inlaoden wäsen. Un faoken sä de Kellner tau mi, wenn he dat Geschirr wächrümen dö: "Hollt se de Gaowel noch! Daor kummp noch wat Bäteres!" Un ik fraide mi immer heller, denn meestiet wör dat uk so. Daor köm noch wat väl Bäteret: Schokolaode, Kauken, oder een Iis mit heete Kessbärn! Messtiet wat Wunnerbaoret, wat dat groote Äten perfekt mök!"

De Pastor lachde. "Ik wull woll", vertellde dat Fraumenschk wieder, "dat de Lüe sik wunnert, worüme ik de Gaowel in miene Hannen holl. Un ik wull woll, dat se dann sägget: Behaolt diene Gaowel, dat Beste kummp noch!"

Denn Pastor kömen de Traonen, denn he begreeep, dat dat Fraumenschk eene väl bätere Vörstellung van'n Himmel har as he sülwens.

Bi de Beerdigung wör dat dann uk so: Väle Lüüe wunnerden sik över de Gaowel in ähre Hand! De Pastor fraide sik, denn he kunnde inne Prädigt de Lüe nu vertelln, wat de Gaowel tau bedüüen har. Un tau de glieker Tied dö he haopen, dat aale Lüe de Gaowel seläwe daoges nich vergäten dön. Un jüs so wör dat: De Lüe vertellt sik noch van Daoge disse Geschichte.

Ik wünsch jau, dat uk gi disse Geschichte seläwe nich vergäten daut, un dat gi jaue Gaowel uk behaolt. Denn dat Beste, dat kummp noch!