An'n 4. Juli Klock söven, buten weer dat noch hell, möök Murkeline sik up den Weg. Se wull sik enen Mann söken.

"Ik bün en Igeldeern un heet Murkeline!
Weetst du en smucken Igeljung, de ok en netten Keerl is?"

Aver vörher müss se noch ehr'n Kees freten.
Up de Terrass legen as jedeen Avend feine lütte Keesstücken.

Murkeline leet sik dat smecken.
Dorna kreeg se Döss un leep na de Vageltränke ünnen in den Goorn.

"Vageltränke? Woso Vageltränke? Düt is en Igeltränke, anners nix!"

Dor wöör se an den Goorntuun enen smucken Igel wies. He keek al en ganzen Stoot mit blanke Ogen na Murkeline. Weer dat villicht en Mann för se? Dor keem he ehr al mit Grunzen in de Mööt un besnupper se.

"Dat is ja en ganz staatschen Kerl", dach Murkeline, "un rüken deit he ok goot!" Vörsichtig güngen de beiden mit luut Grunzen ümmer wedder ümeenanner.

Dat weer dat reinste Karussel. Nu steken se de Snuten tohoop un besnuppern sik. Sehg meist so ut, as sull dat wat mit de beiden warrn.

Aver ne, Murkeline weer vörsichtig
un leep noch eerstmal wedder in den Knick.

Intwischen weer dat düster un se kunnen sik kuum noch sehn. Aver Murkeline harr sik dat överleggt, se wull doch en Familie grünnen.

Goot, dat se so'n feine Nees harrn, so hebbt se sik wedder funnen.
Wedder lepen se mit Grunzen ümeenanner.

Na'n ganzen Stoot geev Murkeline aver na.
Se güng in de Hock un legg de Stickeln an.

"Wenn he so scharp is as sien Stickeln...!"

He klatter up Murkeline un höll sik mit de Vörbeen bi ehr fast.
He kunn gor nich noog kriegen.

Igelsex linksrüm, ...

...Igelsex rechtsrüm!

Aver bald harr Murkeline noog un leep dorvun.

"Upps, nu heff ik ganz vergeten, em to fragen, wo he heet! Na, is ja egaal!"

Se harr bi de grote Leev Döss kregen.
Wat goot, dat se wüss, nehm de Vageltränke weer!

"Un ik segg, dat's en Igeltränke! Basta!"

Up Murkeline wull later ehr Kinner mit in den Goorn bringt?

"Dat överlegg ik mi noch! Tschüüß!"