Tappi, de Waldwicht: Ik bün wedder dor! De Christrosen un ok de annern Bloom weern noch grötter woorn. Wo sull dat hingahn? Ünnen in den Knick weih'n al de Hasselnuttkätzchen hin un her. De Heven weer deepblaag. Wenn dat man över Nacht keen Frost geev!
Annern Moorn harrn wi dat Mallöör. All de lütten Bloom harrn sik vör Küll lang up de Eer leggt. Sogoor de Sneekieker kunnen de Küll nich verdrägen. Wenn dat de Fru vun den Goorn wies wöör!
Aver de warme Süünschien hett se all upwarmt un se wedder upstahn laten. Dat weer kuum to glöven.
Un eerst de Sneekiekers, wa de sik berappelt hebbt!
Sogoor avends schick se noch ehr letzten warmen Strahlen na de Bloom! Vun de Sünn begööscht kladder ik in mien Boombett.
Annern Moorn tru ik mien Ogen nich. Över Nacht weer Snee fullen un dat weer ümmer noch an't Sneen. De ganze Goorn weer witt. De Snee harr all de Planten mit en dünne Deek todeckt.
Gau kladder ik ut mien Boombett. Up den Weg na de lütten Bloom kreeg ik ok noch Snee af. Miteens weer ik en Sneewicht. Den kolen Snee heff ik aver gau afschüddelt.
De lütten Winterlinge keken noch jüüst mit ehr Köpp ut den Snee un stünnen piel. Se weern noch nich vör Küll ümfullen.
Aver de Christrosen legen wedder up de Eer. Blots de langen Stengels keken ut den Snee. De Köpp harrn se na ünnen bagen un in den Snee steekt.
Ok de Sneekieker legen up de Eer in den Snee. Rundümbi harrn de Vagels rode Beern verloorn. Över Dag schien wedder de warme Sünn un hett vun den Snee meist allens upleckt! De schöne warme Deek vun de Christrosen weer weg. De armen müssen in de neegst Nacht wedder dull freeren.
Ik weet nich, wi lang de lütten Bloom dat noch dörchstaht. Dat ward Tiet, dat dat warmer ward. Oder dor mütt noch mehr Snee fallen. Denn kriegt de Bloom en niege warme un dicke Deek ut Snee.
Mien Fööt sünd intwüschen koolt woorn. Ik loop nu gau na Huus. Tschüüs! Juuch Tappi, Un hier warrt de Geschicht vörleest:
Fotos un Text: Antje Heßler
12.2.2012 |