Thilda, de Blomenelf:
Amsel un Hummel


Leev Kinner,
hier is wedder Thilda!

Ditmal mell ik mi en poor Daag later.
Intwischen is meist en ganze Week vergahn. Dor is so veel passert. Ik müss mi richtig dorvon verhalen.

Fröh an Moorn weck mi en Amselfru!
De is so groot! De hett mi richtig bang maakt!


"Also freten kann se mi nich! Süss müss ik mi wohraftig Sorgen maken..."


Noch is de Imm op de Zittlösch...

Ik bün glieks vun baben ut mien Wahnung up den Boomstubben daalsprungen.

Denn höör ik noch en ludes Brummen. Dor lann doch wohrhaftig en Hummel in de Bloom vör mien Wahnung! Gau heff ik mi in Sekerheit bröcht. Ik bün wedder up de Finsterbank kladdert.


...man nu is se ünner Thildas Fööt! Huch!

Aver de Hummel keem achterna un sett sik ünner de Finsterbank. Ik kunn se vun baven sehn.

Mit ehr groten swatten Ogen keek se mi an!


Hu, mit Stachel!

Mit eens keem se up mi to flagen un sett sik neven mi up de Finsterbank. Ik kreeg dat mit de Angst. Höll se mi för en Bloom?

Nu sett se sik sogoor in mien Gnick!


Verdori! Woneem is de Amsel, wenn se brukt warrt?!
Kann se nu nich kamen un dat Beest opfreten?

Ik heff mi böös verfehrt. Denn heff ik mi düchtig schüttelt.

Endlich flöög se wieder.

De Fru vun den Goorn harr vör en poor Daag up de Terrass en Blomenampel uphaangt.

Dat hett wull ok de Hummel mitkregen. Se flöög na de Blomenampel un haal sik vun en Viölchen den Nektar.


Na also! Da höört de Hummel hin!

Wat weer ik froh. Nu kunn ik ahn Angst wedder in mien Wahnung gahn.


"Uah! Gode Nacht!"

Ik weer vun all de Upregen ok bannig mööd!

Gode Nacht!
Juuch Thilda


Un hier warrt de Geschicht vörleest:


Lesen deit Antje Heßler in holsteiner Platt.


Fotos un Text: Antje Heßler
9.4.2012

 

 


na baven