Afscheed nehmen

Lyrik to'n Volkstruurdag

afscheed nehmen
sik trennen
utenanner gahn
upgeven

en deil vun sik sülvst
wat den wind överlaten
dat anner
dat flöten wader

dat starven liernen
elkeen dag en beten
för dat niege
trecht maken

för dat wat dor kümmt
un wenn nix miehr kümmt

denn so is in dat nix
dat nix
wat du en leven lang
söcht hest

en grotes
nix
de gröttst tofall
mit grote biller

Klaag

Slaap un Doot, de düstern Aadler
Ruuscht nachtenlang üm ditt Hööft:
Den Minschen sien güllen Afbild
Verslüng de iesig Waag
Vun de Ewigkeit. An grugelige Riffen
Sleit de purpuur Lief twei
Un de düster Stimm klaagt
Över de Grote See.
Süster vun störmen Swermood
Süh, en angstvull Kahn sinkt
Ünner Stierns,
dat swiegen Antlaat vun de Nacht.

Na Georg Trakl sien letzt Gedicht,
schreven 1918


Text un Biller: Rudi Witzke


17.11.2019

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet