Sommer

Biller vun Erwin Holldorf, Wöör vun Marlou Lessing

tied, de vörbigüng, kümmt nocheins tomöten.
bloots wenn du stahn bliffst, geiht se nich vörbi.
nu töövt en tied un föhl ehr sacht begröten,
süh in ehr takt de stappen vun din föten:
all düsse tied föhr sachtens hen to di.

du weerst terbreklich, man nich to terbreken.
kiek din gesicht noch an, ut kinnerjohrn!
hest du de töög noch, düsse wachen, weken?
tied nöhm se nich; nix nimmt di ehr verstreken.
dat foto nich, du sülven büst verbleken.
bloots wenn du stahn bliffst, is dat unverloorn!

bliff nocheens stahn un tööv; so kümmst du wieder.
de hoge sommer kippt ahnmerklich. süh,
tokamen tied kümmt unverwohrns vörbi,
leggt sacht ehrn schadden twüschen moos un krüder.
süh din gesicht dorbinn; erkennst di wieder?
all düsse tied föhrt sachtens hen to di.

all düsse tied föhrt sachtens weg vun di.

Sünnopgang an de Treene