Notizen ut'n Sneemaand |
|
gedenksteen so hell, dat he in't dunkel fallt, wat stünn hier, güngst du süss vörbi? gedenk! vergüttst du jichenseen? un du gedenkst as nie tovör, din ogen slaten, denkst an allns, |
|
|
|
poseidon sin peer |
|
|
|
lehrgedicht mit schüddel-endreim laokoon, laokoon, |
|
|
|
christboomplantage de nawuss lett noch teemlich minn. |
|
|
|
is noch wat rood |
|
|
|
wa wied du na den horizont ja, sünn, holl fast! laat us nich
fohrn! wi drift denn weg, in't lerrig All, zentraalgestirn, gravitaschoon! |
|
|
|
schatzsöök du grote schatz, du rövenschatz! nee, düsse steed kennt bloots wi beid. |
|
Fotos un Texte: Marlou
Lessing
mehr dorvun: hier Mit de Anschaffung vun en lütte
Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern
in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten,
de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken
dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr
mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is,
hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat,
wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing 2.8.2009
|