Notizen ut'n Heumaand


 

kareerte wulken
drievt verdweer
an heven un versteckt sik.
de heven kiekt
verbaast, kareert:
wat is de sinn?
'neem kümmt dat her?
'neemhen?
— de sinn vertreckt sik
as wulken an en strahlen dag,
un övern heven reckt sik
dat deepe,
deepe Blaag.

 

 


 

de glückliche imm

 

juli! sünnbaden!
och dat mutt
en droom ween,
keen wurachen!
de ganze welt
en honnigputt!
wat herrliches erwachen!

Klick op to'n Vergröttern!

Klick op to'n Vergröttern!

 

 

min sössbeent floog
dör düssen droom
landt op en phänomen:
en blage kugelblix vun bloom —
en piekig-runne honnigkroog —
en wiss bewies: ik drööm!

Klick op to'n Vergröttern!

 

 

ik röög min swingen —
denk di mal!
se gaht as en propeller!
ik lift mi pröövwies
op un dal
op minen honnigteller...

Klick op to'n Vergröttern!

...un seh de welt — en göösweid is't —
aha — mit knicks dortwüschen.
en honnigwelt —
so wied du sühst —
en wunnerland de wischen!

Klick op to'n Vergröttern!

en schadden krüppt.
de sünnball dippt
den horizont;
ehr runn
bringt se ja trüch?
morgen! — ik stigg
hooch övern wischengrunn
un seh mi sülvst —
en lüttjen punkt...
in't himmelriek verswunn.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet