Notizen ut'n Maimaand


"Drei Laub auf einer Linden
Blühen also wohl, ja wohl.
Sie tat viel tausend Sprünge,
Ihr Herz war freudenvoll..."

dree loof op bark un böken,
op ellerhorn un weid —
se truut sik nich to rögen,
se bevert lies vör freid —

se maakt ehr telgen apen,
laadt schuug den himmel in —
un weet nich, himmel wahnt ja
in elkeen blatt dorbinn.


kolonie

dat över bewahnt
de elv,
de elv bewahnt
dat över: sachtens tröck dat
op den poller, de planten
klaagt nich —
is dat stück holt
in't water land
orr fluss?


dat wasst un stiggt
as blind un sücht
na nix as na den heven,
bet dat in't licht
tosamenbricht
in düsse floot vun leven


 

 

 

o tweeboomsmuus!
de wulkenblues
heevt an, as ji noch swöögt;
ji höört dat nich,
wiel binnerlich
rapsblödenwalzer höögt.


automarders enn

de marder is dood! op'n asphalt liggt he.
sluss is mit kabelbieteree.
min halven motor hett he verdaut —
wat hett denn den stevigen racker ümhaugt?
stürv he an autofohrers flöök?
da dä mi nagraad leed — so leeg
weer he doch nich, he weer ja graad
man david gegen goliath!
för plattfohrt deerten dag üm dag
nehm he reinweg noch sanfte wraak.
schafutert woor he; 'neem he stickt,
wüss nüms; man nu op'n asphalt liggt
he eensam, still un stief.
— dat weer
doch nich so meent! — dat helpt nich mehr.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet