Notizen ut'n Harvstmaand


wees noch mehr, land, min droom!
jümmers hier, unbekannt;
man as droom büst du mehr
as en droom, denn as droom büst min land.

 

 

in de vörletzte stunn
keem de nevel an'n tuun
un wi keken us an
op de wacht, op de wacht an'n tuun.

un dat halvgesicht schuul
ut sin toflucht, den woold.
dor binn wahnt, mit den maan,
wat mit di, wat mit di aten haalt!

 

sachen packt di de harvst.
süh dat licht an'n grunn!
wat du arvst, dat is mehr
as du arvst, denn dat arv hett di funn'n.

 

un ut nevel en deert.
neemhen löppt dat, wenn't flücht?
liesen puust di dat an
un du weetst, unsichtbor, en gesicht...

 

nimm din weg, laat di gahn.
hier is allens sik noog.
nix vergeiht, wat du finnst
in den droom, man de droom büst du ok!

un dat nevelgetwieg
geiht mit heven op rüst
in den krink, de ehr höllt.
un vergeet, un vergeet, 'keen du büst.


 

 

pappel in'n rusen wind,
rusen wind in de pappel:
een in't annere, sünd
doch unendlich feern.

avers de rode beer
wiest den himmel, den op-
richter, sin blaagste deep;
un he böört ehren telg.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet