 |
|
De blengerige Hans vun Ewald Eden Wenn een nich een Kind van de Küst is, de kunn woll meen'n, dat dreiht sükk hier üm een jungen Kierl — wiel de Noam so figelinsch noa Pomoadichkeit un Sönndachsstoat rüken deit. Dat hett dor oaber liekers överhaupts niks mit to doon.
Dat kann woll wääsen, dat he sükk moal so givt. Beläävst een moien Sömmerdach — de Süän steit hoch in de Lächte — de Wind is inschloapen — man licht an d' Woaterskant to dröömen — joa, denn mach dat wiers so utsehn. Koam oaber moal bi hüm up een busigen Haarst ov Vöörjoahrsdach to Visit — denn wiest he mennichmoal sien anner Kant. Denn is he foaken so gnadderich un füünsch, un schleit so groote Bulgen — as wenn he d' aal inschluuken will. Wenn he so richtich schmachtich tokeer geiht, is hüm dat gröttste Schkipp nich to groot — un de hoochste Diek nich to hoch. He wiest de Minschen in hör Överdüürichkeit well dat Särgen in d' Natur hett. De hier an de Küst mit een Been in d' Woater steit, un dor sien Brod ruthoalt, de weet dat. Froach man moal so'n ollen Fischkersmann — twee Wöör schall he di woll dorto särgen — jümmer vöörutsett, dat he an de Dach noch niks anners schnakkt hett. Doaran kanns näämich de Minschen ut Noord un Süüd utnannerhollen. Wenn een van de Küst di tein Wöör sächt hett, denn hett de südersch Minschke di in de Tied een groodet Book vull dorvan in de Ooren dreit. Dat is dat Noord-Süüd-Gefälle up een annern Oart. Een ov anner van jo mach nu denken, wat denkt de sükk blods. Joa, denken kann de blengerige Hans ok. Ji guffeln? Woneem köänt ji mi denn anners woll verkloaren, dat he jümmer hooger sticht? He kikkt näämich geern över d' Diek — wiel he joa ok een Kind van de Küst is.
Hett he sükk an d' Noord- ov Süderpool man jüüst so veel ansoapen, dat he över de Kant kieken kann — pakken de Minschen allwäär Stükk ov wat Grassoden boaben up d' Diek — un hett he de ok wäär to foat, denn kummt dor noch wat drup. Ikk froach mi mennichmoal blods, well dat langer vullhollt. Ov meent villich een Schlaukopp van Minsch, de blengerige Hans givt dat eens Doachs to? Dor mach ikk so särgen: Schietendiedel — he hett noch so veel Iis in d' Rüst — dor mooten de Dieksters all middelste Bargen boon!
Eenzich Ovhülp bi dat Malöör is doch, dat de denkend Deerten van Minschen, de wi sünd, uphollen. de Welt intobööten. Dat kummt noch sowiet, denn käent de Minschen Iisbräkers blods noch as wat to drinken! Annerletzt hett all een Iisboar ut Gröönland in een kanoadsched Anzeigenbladdje sien good indroagen Wintermannel to'n Verkoop anboaden. He bruks de nich mehr — wiel sükk de Koal van dat Eiland vertrukken hett — so wiet sünd wi all ...
27.10.2019
|
