Buteneerdsche sünd landt...
...an't Traveöver un in'n Karpendiek

vun Antje Heßler

Beten seht se ja ut as Buteneerdsche, de lütten Küken, de uns' Watervagels nu utbröödt un groot maakt. Gor nich liek de groten Vagels, un ehr Fedderkleed oftins heel exzentrisch! Ik heff lüttje Möven un Zappen bemött. Kiekt Se sülven: seht de nich galaktisch ut?

Moornsünn an't Traveöver

Fröh an enen schönen Sommermoorn föhr ik mit Fohrrad in de Stadt. De eersten Sünnenstrahlen lüchen up de Steenkant vun dat Traveöver. Up de Steen legen vele Watervagels. Se harrn noch nich utslapen. Se harrn noch den Kopp ünner de Flünken. De lütten Aantenküken slepen ok noch. Se legen dicht an dicht bi ehr Modder un warmen sik gegensiedig.

Dor wöör ik wat Besünners up de Steen wies. Ik steeg vun't Fohrrad. Wat leeg dor an de Kannt vun't Traveöver? Sehg meist ut as en swattgries Wullkluun. Harr genau de Klöör vun de Steenkant. Dat müss ik ünnersöken.

As ik nehger rankeem, kreeg ik klook: Dat weern lütte Mövenküken! De legen ganz dicht tohoop un röögten sik nich. Ik kunn kuum utmaken, woveel dat weern. Dree lütte Mövenküken tell ik. Se slepen noch ganz deep. In Slaap güng dat Liev up un daal. Den Kopp harrn se ünner de lütten Flünken versteken. Dat weer en Wunner, dat ik de lütten Küken wies woorn weer. Ehr gries Dunenkleed weer mit swarte Punkten överseit. Weer meist vullkamen an de Steen anpasst, en richtig Tarnkleed!

De Sünn weer in de Twischentied wat höger stegen. De warmen Strahlen drepen de lütten Küken. En na'n annern blinzeln se in de Sünn. Dat een japp nochmal ornlich un reck denn sien Kopp in de Höcht. En annern versöch al mal up de Been to kamen. Dorbi nehm dat Küken de lütten Flünken to Hölp. Nu kratz sik dat sorgor mit sien lütten Swemmfoot an'n Kopp. Dat sehg to un to drollig ut.

Natüürlich güng ik ümmer nehger na de Küken, üm se to knipsen. Dorbi harr ik ganz överhört, dat de Öllern al en ganzen Stoot düchtig an't Krieschen weern. Mit enen Sturzfloog keem de een Mööv över mien Kopp flagen. Se hack nich blots na mien Kopp, nee, se leet ok noch en ganzen Barg Mövenschiet up mi daalfallen. Ok mien Fohrrad harr dorbi wat afkregen. Ik müss eerstmaal allens n'beten sauber maken.
Dat heet ümmer: Vagelschiet bringt Glück! En Glück weer för mi, dat ik de lütten Küken bekieken kunn. De Schiet harr fehlen kunnt.

Zappen up'n Karpendiek

Rode Oogen! So en Vagel mutt ja vun en annern Steern kamen. Welk anner Vagel bi uns hett woll rode Oogen? Man de opwussen Zapp hett welk. Schoonst he en ganz harmlosen Vagel is — he fritt bloots Waterplanten un lütte Insekten —, süht he mit de roden Oogen reinweg beten unheimlich ut. Un de lütten Zappen sünd noch veel exzentrischer antosehn! Da swemmt se, kiek mal!

Schall dat en Fedderkleed ween? Orr is dat en verunglückte Ruumfohrt-Antog? Is dat en Alien orr schall dat mal en Vagel warrn, wenn dat fertig is?! — Nu is de lütt Zapp avers beleidigt! "Wissdoch bün ik en Vagel!", röppt se. "Wi Vagels vun de Rallen-Familie seht even alle nich so sööt un knuddelig ut. Daför sünd wi Rallen en uurole Familie vun Vagel-Aarten!"

"Wi wahnt ok up den Karpendiek", lett sik en anner lütt Zappenküken höörn. "Wenn wi ok nich so kuschelig as de lütten Aanten- un Swaanküken sünd. Dorför hebbt wi aver de Landsfarven in uns Kleed! Swart, rot, gold! In de Reeg hebbt wi uns twoors wat verdaan. Dat passeert ja sogoor bi't Kiekschapp. Aver de Farven sünd richtig! Dat sünd de Farven vun uns Fahn! Wi wichtig de Fahnen sünd, seht wi bi't Footballspeel! All de Fans hebbt welk an ehr Auto. Wi dräägt de Farven in uns Fedderkleed an'n Kopp! Un wenn de düütsche Mannschap vunavend winnt, köönt ji ja mal över nadenken, wat so en Zappenküken as ik sik nich beter as düütsche Wappenvagel utnehmen dä as de dösige Aadler, jawoll!"

En anner Zappenküken leet vernehmen: "Schaad is, dat wi de smucken Farven vun uns Fedderkleed later verleert. In't Öller is dat blots noch swart! Aver en witte Bless smückt unsen Kopp! Un de roden Oogen hebbt wi noch. Mama is wat grötter as Papa, so höört sik dat bi us; ik as Deern warr ok grötter warrn as min Bröders!

Gegen de staatschen Swaans kaamt wi likers nich gegenan. De sünd ja ok na de Trav ümtrocken. De sünd even wat Beteres! Wi blievt lever up den Karpendiek wahnen! Dor gefallt uns dat un wi weet, wat wi hebbt!"