Sünndagmorgen in'n August...

En Geschicht vun Richard Weigand



Een Sünndagmorgen in'n August, de Klock is so bi söss rüm un de Sünn lacht al hell in dat Finster vun uns Sloopkommer. So is dat scheun, ik mach dat girn, wenn't hell ward un nich achter düster Schabracken slapen. Veel Tied loten, sik langsom recken un strecken, den Bregen hoochfohr'n un de Gedanken lopen loten.


De Sünnenblomen lücht in't Finster, 3,50 m hooch is se!

Aver nu stöört mi dor en kräftig Brummen in mien Morgenstünn, so vun't Finster her, dat ik dink, dor is en Horniss. Na, loot ehr man, de flüggt og wedder rut, is jo nu og al still, hett woll dat Lock no buten funnen. Ik krieg mien Gedanken wedder foot, dor brummt dat wedder. Ik koom op de Been, rut ut dat Bett, al den Pantüffel in de Hannen, dor find ik den Brummer op de Gardinenstang. Aver keen Horniss, nee, een Plüschmoors, gnederswatt un so groot as en Horniss. De sitt dor un verpuust sik, twee Minuten lang, denn brummt se en halve Minut, brummt un verpuust sik wedder un wedder, aver find dat Lock no buten nich.


Hummel, Hummel? Plüschmoors, Plüschmoors!

Dood haun? Nee, achtern in'n Gorden heff ik een fein Insektenhotel, un vörn an't Finster, dor hau ik de Insekten dood, dat geiht nich an! Ik heff denn ut en Blatt Popier en spitze Tüüt förmt, den swatten Plüschmoors mit'n Finger dor rinschüücht un an't Finster rutloten. Nu wedder to Bett, noch'n beten strecken, aver nee, nu brummt ob uns Siedlungsstroot en groot Auto vörbi, wol so mit'n söbentig Kilometer. Seker wedder een, de sik bi al de velen Ümleiten in uns Gegend verfohrt hett — un kümmt nu mit veel Larm wedder torüch. As nu ok mien Naver mit sien Traktor vörbi rattert — "de Pannkoken de, is doch Sünndag!" Aver loot em man, sien Ossen brukt frisch Woter bi de Warms.


De Sünnenbloom hett 45 Blöden, een Blööt hett hunnerte vun Keerns...

Mien Fro harr vun all mien Unroh nix mitkregen, leeg noch komood ob de Sied un snork liesen vör sik hen. "Nu koom man sinnig in'e Gang un loot uns fröhstücken", seeg ik, "de Sünnenblomen strohlt al so mit de Sünn üm de Wett. Dat ward een goden Sünndag!"


...en natüürlich Vagelfoder!


Foto 2: Thomas Seemann
anner Fotos: Richard Weigand

4.9.2019


na baven