Dat Kruut för'n Hornung: vun Anke Nissen Artemesia absinthium Familie Compositae |
|
|
Anner Namen:
|
Absint, Bitterer Beifuß; |
|
Sammelt warrt:
|
Kruut (Herba Absinthii) Juli un August |
|
Warrt bruukt:
|
|
|
So warrt't anwennt:
|
|
|
|
||
In Otto Mensing
sien "Wörterbook för Schleswig-Holstein" steiht,
dat de germanisch Naam för Wermut "werimuota" al fröh
mit den "Worm" (Wurm) in Verbindung bröcht worrn is.
De Lüüd glöven in fröher Tieden, dat Wermut en Mittel
gegen Wörms weer. Dorher kaamt de velen Namen mit "Worm",
Wörm, Wurm, ok "Wröm", "Wrem".
"Wat bitter den Mund, is för'n Magen gesund!", so seggt de Volksmund. Un bitter is he, de Wermut. He rüükt angenehm, würzig, un he smeckt gewürzig, dorto aver ok bannig bitter. De Wermutplant süht meist ut as Bifoot. De Ünnerscheed is:
Wermut is al fröh as Heilkruut bekannt west. Meist weer't en Allheilmittel. So hett man dat bruukt:
|
||
In't Mittelöller hett man Wermut mit anner Krüder tohoop in de Krüdermützen daan, de sik de Lüüd up'n Kopp setten, wenn se nich slapen kunnen. De hele Plant wörr in't Schapp hangt un Schuuvladen leggt gegen Motten. |
||
Ik
kann mi noch besinnen, dat mien Grootvadder Wermut geern in'n Spieker
un up'n Böhn leggt streut hett, wiel de Müüs
denn wegbleven. Siet dat 19. Johrhunnert warrt ut Wermut de Absinth bruut, tohoop mit Fenchel, Anis, Melisse un veel Alkohol. Disse Krüder-Snaps hett veel Schaden maakt, so weern as Bispill Oswald Wilde un Vincent van Gogh disse Droge verfullen. In de Köök warrt Wermut in ganz lialütte Mengen lütte Prise to fettet Eten as Gewürz geven. To'n Sluß noch dit dat seggt en Minsch, de heet H. Bock:
|
||
|