Ik wer tau't Hollkruut räket
un
tau'n Tinnputz bruket,
staoh as Unkruut up dat Land,
bi'n Amateur bün'k
nich bekannt. Ik help as Tee den schwacken Maogen,
maok üm rein
un stark, bit nao baoben,
nehm weg Gries, Stein un Pien
un driev sachte
den Urin. Ik stoll uk lüttke Bläuerei
van Blautspien bis du
fortsen frei.
So legg tau Huuse praot
Hollkruut in dat passen Maot. Dei
Hollkruutdamp geiht däget ran
bi Harnbeschweer un Blaosenramm,
un laot
blots bi't Applizeern
Pott un Damp nich tau heit wern. Beste Dokters
un dei wiese Kneip
wüssen, aohne mi güng et leip.
Ik bün
nich düür un gaut tau bruken,
mit Pepermint kanns mi woll schluken. Man
neumt mi "dat üpste Pläntken",
maok riek an Mineraol dat
Kännken,
bün kieselsuur, mit 70 van Hunnert,
ein Krüütken
dat jedein bewunnert. Daoges blots 1 Gramm maoket jung
kum'ps aohne Meuhigkeit
in Schwung
Stark werd Feuhlen, Seihn un Höörn
up dei pass ansett
Diät kanns schwöörn. | 
