Anstännige Lüüd

vun Heinz Tiekötter


Öber Wiehnachen sünd wi mit uns Auto no Bansin fohrt. Dat liggt op Usedom. Wi harrn n' Appartemang in en fein lütt Hotel ut de dottiger Johrn. Dat Hotel weer n' beten plüschig, leeg ober direkt an Strand. Doch dat harr'n wunnerbore Köök. De Kook verstunn wat vun sien Fack. He weer vun de Insel un harr all in de Schwiez un in Italien arbeit. De Wirt vertell uns, dat in uns twee Stuven Hans Albers 'n Tiet lang wohnt harr, as he den Film "Woter för Kanitoga" dreiht hett.


De Seebrüch vun Bansin in'n Winter

Dagsöber weern wi veel ünnerwegens un hebbt uns Usedom ankeken. Wi weern in Peenemünn, wo Hitler siene Raketen utprobiert hett, an dat Achterwoter un an den Peenestrom. No Osten hen lepen wi de lange Kurpromenod vun Bansin öber Heringsdörp un Ahlbeck bit an de Grenz no Polen. Wi sünd goot op de Padden un dat geev scheune Biller; linke Hand de See un de Damperbrücken un op de rechte Siet de hochherrschaftlichen Villen vun de Prommis ut Berlin. Sowat mookt den Weg kotter, as he egentlich is. Vör'n Krieg weer dat hier de Boodwann för den düütschen Adel un den Geldadel.


Villen an de Strandpromenaad in Bansin

An een Dag wull'n wi denn ok noch no Swinemünn. Wi sünd mit'n Bus bit an de polnische Grenz fohrt. Dor löppst du toeerst öber den Polenmarkt. Du kannst di dat nich vörstellen: Dor gifft dat Klamotten mit Etiketten, de hangt heugstens mol bi Böberen in't Kleederschapp. Un düsse Nobelkledoosch ward di hier op düssen Markt schenkt. Or wull du seggen, dat fiev Euro för en T-Schört vun Lacoste veel Geld is? Un för 'n Fofftiger gifft dat allerfeinste Ledderjacken mit'n Label vun Kuddl Lagerfeld in. Blots wenn du dormit dörch'n Regen löppst un dat goode Stück ward natt, denn fangst du an to rüken, as wenn du in en Pissoir utrutscht büst. Güllene Klocken kriggst all för twintig Perzent vun unsen Lodenpries.

Also, miene Karin un ik wannerten dörch dat good twee Kilometer lange Paradies för Lüüd, de de Nees nich vull kriegt. Un wat sall ik di seggen, den Rest vun uns Ferientied harr ik jeden Dag 'n neet Polohemd vun Bogner, Cardin or Lacoste an, or een vun de annern Edelmarken. Düsse Hemden dreegt hüt de Teddybär vun mien Enkeldochter, denn bi dat eerste Mol waschen hebbt wi wull wat falsch mookt.


Saken mit Markenlogo...

Wat ik aver unbedingt vertellen mutt, is uns sünnerlichet Beleevnis: En Verköpersche geev miene Karin ehr Wesselgeld trüch. Miene Fro wull ehre Kniep in de Binnentasch vun ehrn Mantel steken un hett dorneben langt. De Geldbüdel is mit all uns Reisegeld, de Scheckkorten un Utwiesen op'n Bodden fulln — un wi hebbt dat nich markt! Wi weer'n all gode hunnert Meter wieder, as achter uns de Verköpersche anjachtert keem. Se weer dat wies worrn, dat miene Fro ehr Pottsche verlorn harr, un bröcht uns dat nu achterran. Dat Ji dat goot verstoht: Dat weer in Polen un Ji weet, wat de mehrsten vun uns öber düt Land un siene Minschen dinkt.


...un ok Trödel finnst op den Polenmarkt

Wi bedankten uns un wulln de Fro twintig Euro as Finnerlohn geben, doch se hett sik weigert, wat antonehmen. Wat harr düsse Fro mit uns Geld för'n Wiehnachen fiern kunnt, wenn se dat beholl'n harr...! Noch 'n lütt beten pustig stunn se vör uns un weer arm un klöterig antosehen. Ehr fehlten ok 'n poor Tähn. Doch een kunn düütlich sehn, dat se freuher mol 'n smucke Deern west sien mutt. Un denn hett se uns verkloort, dat wi doch all Minschen weern un tosomenholln un uns gegensiedig helpen möten un uns ünnernanner nich beklauen un bedregen dröfft. Wi weern teemlich gereuhrt. Un denn hebbt wi uns in Arm nomen un uns ganz dull drückt. Düsse ärmliche Fro hett uns wiest, wat Minschen ok denn anstännig un good sien kunnen, wenn se sülmst nich veel to bieten harrn.

Un wiel wi ehr tomindst 'n poor scheune Blomen schenken wulln, lepen wi wieder bit no Swinemünn. Man wi hebbt keen Blomenloden funnen. So'n Geschäft dreegt sik wull nich, wenn de Lüüd man eben öber de Runnen koomt.


De Kaimuur vun Swinemünn in'n Sommer

Un in Swinemünn hebbt wi noch en annern Polen kennenleernt: Wi stunnen an de Kaimuuer vun de Swine, as uns 'n Kerl ansnack. He weer unrasiert un harr ne teemliche Fohn. Egentlich seh he ut as'n Hoppenmarksleuw. De Mann harr n' Stopel Stadtploons in en Plastikbüdel. För'n Euro hebbt wi em 'n Exemploor afköfft. As wi den Ploon utenanner klappten, funnen wi den Opdruck: "Kostenlos für unsere deutschen Gäste."

Wi sind em nich beus west. Dat Beleevnis vörher, dat wi mit siene Landsmännin harrn, harr dat gornich toloten. Jeedeen mutt op siene Ort tosehn, dat he mit'n Moors an de Wand kümmt. Dat is in Polen ok nich anners as hier bi uns.


So schöön is Usedom — ok in Winter


18.12.2018


na baven