Drück mi nie nich nedder. En politisch Fruuns-Leed

vun Marlou Lessing


Düt Leed hebbt Marita Pollak un ik vör en poor Johr op uns Lesungen ut de Reeg "Fruunsgeschichten" na de Melodie vun "The Wild Rover"/"An de Noordseeküste" sungen. De Refrain "...nie nich nedder" is na de Reeg "No nay never" in't Oginaal buut.

Ik weet, du büst sülvst en erbärmliche Wust,
hest keen Job un keen Geld, bloots Komplexe un Frust.
Un denn kriggst du dat Supen un suupst di in Moot
un beleidigst en Fru — un denn föhlst du di groot.
Denn en Fru is ja gor nix ahn männlichen Schuul,
ganz alleen is se Friewild! — Man dor seet en Uul.
Bit op Armläng kannst rankamen, wenn du di truust,
man vergitt nich: An't Enn vun mien Arm sitt mien Fuust!

Drück mi nie nich nedder,
denn du kriggst mi nich dal!
Drum versöök dat nich wedder
un denk dat nich mal!


All dien Leevdag hest wrangelt in en Hierarchie,
kennst bloots "He oder ik!", nienich Du un nich Wi.
Wenn en Minsch vör di bang hett, denn föhlst di as Baas;
un sünst kniepst du den Steert in un kruupst as en Aas.
Un nu denkst du, du treckst mi in'e Hackordnung rin,
ganz achtern as Ringste, dor stellst du mi hin.
Man ik maak dor nich mit un ik bliff butenvor,
un wullt du dat weten: De Hamer hangt dor!

Drück mi nie nich nedder,
denn du kriggst mi nich dal!
Drum versöök dat nich wedder
un denk dat nich mal!


Du büst Baas vun en Firma, de Fruens instellt,
un du weetst ok worüm: De kost weniger Geld!
In'n Vörstand de Mannslüüd verdeent nich to knapp,
man de Fruuns an de Basis hollt allens in Trab.
För de Arbeit, de Fruuns doot, kannst minner betahln,
denn de Fruuns sünd so dösig un hebbt Ideaaln.
Wat in Kinnergoorns, Heime un häusliche Pleeg:
se wuracht för meist nix un sünd fein bi toweeg!

Drück mi nie nich nedder,
denn du kriggst mi nich dal!
Drum versöök dat nich wedder
un denk dat nich mal!


Man för all düssen Schiet sünd de Mannslüüd nich dacht!
Denn Gott geev uns den Mann to'n Vergnögen bi Nacht.
All Dagwark beschickt wi mit Bregen un Fuust,
man bi Nacht wüllt wi een, de uns knuddelt un smuust.
Wenn mien Leevsten sik ansmuust, denn bitt he mien Ohr
man ganz sacht, un denn küsst he mi hier un ok dor.
Will he mi op den Rüch dreihn, denn smiet ik em üm,
un ik swiester em to mit leeftallige Stimm:

Drück mi nie nich nedder,
denn du kriggst mi nich dal!
Drum versöök dat nich wedder
un denk dat nich mal!


14.7.2019


na baven