Maat Jan ut BremenMaat Jan:

Goh ut!


Goh ut, min Hart, un söök di Freud. Oder C. G. Jung. Oder jichtenseen annern, de mi verklart, war hier los is. De Hööftsok is: goh ut. Denn dat don disse Dog jo alle:

  • De Autofohrers goht de Sprit ut wegen E10
  • De Autos gohn Ersatzdeele ut wegen Japan
  • Bin Laden geiht de Puust ut
  • De Nato geiht de Munition ut wegen Gaddafi
  • De Bunnswehr gohn de Rekruten ut wegen Guttenberg
  • De CSU gohn de Minister ut wegen Guttenplag
  • De Wirtschap gohn de Fachlüüd ut wegen Pisa
  • Un Dütschland gohn de Dütschen ut wegen... ick wet nich wat.

Dat de Dütschen utstarben, vertellt se us jo al lang, man nu wart dat bi lütten ernst. Wo dropt wi noch Dütsche? Wi hebbt en Minister ut Vietnam, en "Düütschen" Banker ut de Schwiez, Fachlüüd ut Indien un Arbeitslose ut de Türkei. Man wo dropt wi noch Dütsche?

De Antwort is heel klor: In Urlaub! In Urlaub dröpt een jümmers Dütsche, ob in de Schweiz, de Türkei, Indien, Vietnam...
Helmut Kohl hett jümmers seggt, Dütschland draf kien "Freetiedpark" ween — jüs as ob je jichenseen to'n Spoß to us komen wär. Wiss nich. Dorum kummt ok bloß Dütsche op en Motto as "De Welt to Gast bi Frünnen". Jüs as ob wi gor nich to de Welt tohörn, wi sünd bloß so'n beten mit er befrünndt. Wenn dat so is, denn frog ick mi: Woans kumt de Dütsche to de Welt? Anschienend bloß dör Football. "De Welt toGast bi Frünnen". Balldeelung statt Zelldeelung. Gäst hebbt jo den Vördeel, dat se irgendwann wedder afhaun. Annere Länder hebben veellicht Gastfrünn, wi hebben Gastorbeiters. Nor dat Motto: Ick weet jo nich, wat ji hier wullt, ober nu sünd ji al dor, nu könt ji ok orbeiten.

Op de annere Siet gift dat jo ok heel schwierige Gäst, so as Gaddafi to'n Bispeel. De möt förwiss nienich Sozialhülp beandrogen, un doch wull em keeneen hebben. Fröher sünd de Despoten noch beleevter ween, so as de Schah un Soraya. Villicht kunn Gaddafi sick ok över de Klatschblätter beleevter moken, to'n Bispeel mit en Sepenoper: "De Gaddafis — schwattet Gold ünner hitte Sünn".

Kunn een sick dat vörstellen, Gaddafi as de neede Mudder Beimer? Vun de Kledaasch her woll, ober anners... He is mehr so en Typ as J.R. ut "Dallas". Bloß noch rieker, noch fieser, noch ööliger. Nikolas Sarkozy is denn de neede Cliff Barnes: Egentlich har allns mol em höört, ober J.R. trickst em jümmers wedder ut.

Dorbi har ick mi dormols freit, as Sarkozy Präsident worn is: Endlich mol een, de wat deit för den lütten Mann.... na ja, dat heet in sin Fall för em sülbs. Nu süht dat so ut, as ob he bald afwählt warn kunn, un wo schall he denn hin?

Fröher is dat eenfach ween, dor har he noch sine Kolonien. "Mon Dieu, in Tunis kunn ick veel freer atmen as in Paris." Freer? Dor is he wohl de eenzige ween. Ick glöv, Tunesien vör de Revolution, dat weer Sarkozys Wunnerland: Jeden Dog Sünn, jede Fro en Hinkieker, jede Kerl en Spitzel... — so kunn he dat uthollen. Nu heet dat bald: Lütte Mann, wat nu?

Nich bloß in Arabien gohn de Führungskräfte ut, ok in de dütsche Wirtschap. Wat mutt so en Oleherrnklub as de Dütsche Bank vertwiefelt ween, wenn se al freewillig Fruuns as Manager holt?
Fröher geev dat dorför de Yuppies, de glatten jungen Karrieremokers ut solk Elitescholen as de EBS, de European Business School. Hüüt sün de eenzigen Headhunter, de dor rumlopt, vun de Kripo. De Präsident vun de School hett nämlich Schoolgeld för sin egen Firmen op de Siet bröcht. In disse School lehrt junge Manager för't Leven. De School hett nu fix en needen Twieg "Rechtsweetenschap" inföhrt; nu kunnen de Studenten ehren egenen Präsidenten verdeffendeern — oder in Knast bringen, as se wulln.

Ober dat gifft se noch, de Vörbilder un Führungskräfte, un een heb ick heel unvermodens funnen:

Leary leevt!

En Noricht, wo dusende Althippies al nich mehr an glövt harn. Ober he is trüch, de Guru vun'n bewusstweenserwieternden Dauerrausch, Dr. Timothy Leary persönlich.


Goh (nich) ut, Joint!

För sine Operstehung har he sick — egenwillig as jümmers — jüs de Dog vör Ostern un jüs de Gespräche vun Merkel mit de Ministerpräsidenten utsöcht. Dor har de Kanzlerin dat utspoken, dat needeste Motto vun ehre needeste Energiepolitik: Umstiegen, Instiegen un Utstiegen. Dat klingt sowat vun nor dat ole Motto vun Leary ut de Sösstiger Johr: Turn on, tune in and drop out!, dat de Plagiatsjäger in't Internet dat marken möten, wenn se nich al kapituliert harn vör de Froog, wekeen nor Japan toeerst "Afschalten!" ropen har. Merkel ober geiht direkt över vun Moratorium in't DeLearyum. Se is jo al jümmers fix in jeden needen Toog in- un ok fix wedder utstegen, nich ümsüss liggt ehr Orbeitsplatz glieks bi den needen Berliner Hauptbahnhoff.

Dorum gift dat ok Hoffnung för de por Iesernen, de so as de Grüne Ströbele jümmers noch för de Legalisierung vun Hasch kämpft, jüs as sin olen Meester Leary. Nor de Fruunquote, Wehrplicht, Bündnistreue, PID und Atomkraft kun as neegst villicht ok dat Hanfverbot wegfallen. Goot begründt is dat sowieso nienich ween, un villicht verirrt sick de een oder anner Kiffer bi de nächste Wahl in en Wahlkabine un mokt sin Krüz bi de nette Fro, de em de Bullen vun Hals höllt.

Allto fixe Stimmungswechsel schallen jo ok vun bestimmte Drogen utlöst warrn, Dr. Leary har seeker wusst, wat för Substanzen de egenen Grundsätze so to'n Danzen bringen kunnen. Ick weet nich, wat disse nette Drogendoktor empfiehlt. Ober wat för en Stoff dat ok is, de disse Dog bi Merkel un ehr Kabinett rumgeiht, ick empfehl man bloß dat eene: Heel fix utstiegen!

Ehr

Maat Jan



na baven