Maat Jan ut BremenMaat Jan beduert:

Wi sünd afdankt


Wat is bloß mit use Führungskräfte los? Een nor den annern mustert se af. Sogor de Papst is eenfoch so trögtreden. Dorbi heet dat jümmers, he wär so stur und wull keen Reformen — gornich wohr! Een Reform het he in Vatikan nu doch wohraftig inföhrt: de Rente mit 87! Mit den needen Papst hebt wi dat ok god dropen: Nor Ratzingers Josef kummt nu en "Franz". Dat weckt bi de bayerischen Kathoolschen selige Erinnerungen.

Tomindest mokt so en Papst keene groden Probleme bi de Entsorgung: He geiht in en Kloster, as dat Könige un Fürsten fröher al don hebt. Sin Karriere is dorum noch lang nich vörbi. De geiht bi de Katholschen jo ok nor den Dood noch wieder. So hett Ratzinger jo sin Vörgänger selig sproken. Unner Fachchristen heet dat Beatifikation. Een draf den doden Papst nu also heel offiziell Beate nömen. Johannes Paul Beate de Twete. Wenn he sick anstrengt, bringt he dat noch to'n Hilligen, villicht as Schutzpatron vun de Piloten, bi sine Veelflegeree to Leevtieden. Böse Tungen harn em jo den "eiligen Vadder" nöömt, mennicheen sogor de "polnische Flug-Ente", man dat warn böse Lüd ween, de wiss nienich selig sproken warrt.

Heel böse Lüd gift dat ok ünner de Journalisten. Een dorvun, de ok noch Jakob heet, hört sogor to de "teihn gröttsten Antisemiten", hebbt se in Israel rutfunnen. De hett dat nämlich waagt, Israel to kritiseeren. Un dat geiht gor nich, denn "Herr Augstein is woll Journalist, man dorum draf he noch lang nich seggen, wat he will", meent dat Simon-Wiesenthal-Zentrum. Dorto fallt mi ok nix wieder in as een Woort: "DOCH!"

Un ob he dat draf. Un dat sogor op Düütsch. Over mit de düütsche Sprook mutt een ok fien oppassen disse Dog. Dat wi nich mehr "Neger" seggen schalln, har ick jo noch verstohn. Over dat geiht noch wieder: "Schuhwichse" is ok so en Woort, dat nich geiht, wiel dat use Kinners verdarvt. Schuhwichse, pfui! Womöglich ok noch swatte... Wat in Amerika de "Shoeshine-boy" is, dat is bi us en "maximalpigmentierten, minnerjohrigen Schuhfachpflegeassistent". Ehrdat een dat utspoken hett, hett de din Schoh al dreemol wichst, dat kanns mi glöven.


Ei verwichst, wat schicke Schoh!

En Chef hett dat over ok nich eenfach disse Dag. To'n Bispeel de Chefs vun de schicke Berliner Modeboutique "Hollister". Bi de is wohl teemlich veel vun de düre Marken-Ware wegkamen. Dorum hebbt se Taschenkontrollen vun ehre Mitarbeiters anordnet un fors Schandal mit ehrn Betriebsrat kreegen. Den hebbt se salomonisch klog löst: De Mitarbeiters schalln jeden Dag to'n Fierobend würfeln, ob se kontrolleert warrt or nich. Dormit weer ok de Betriebsrat inverstohn. Siet een poor Weeken hebbt se nu gor keen Kontrollen mehr maakt — un prompt hett sick de Betriebsrat besweert, dat de Chef sick "nich an Afspraken holen deit" un gefälligst wieter kontrolleern schall!

Jüs so fliedig as disse Betriebsrat is ok de Parteijugend vun de Linke in Berlin. De hebbt nu en needen Klassenfiend utfinnig mokt: Barbie! In Berlin wart nämlich jüs en "Barbie Dollhouse" but, en Aart Erlevnismuseum vull mit Barbie-Puppen un Barbie-Krimskroms. Un dorgegen rebelleert de Linke-Jugendgruppe "Solid". Nich bloß, dat dat rosa Barbiehus utsicht as en Rotlichtbar, Barbie is ok noch en amerikonsche Erfindung, de de jungen Deerns en "falschet Rollenbild" vermitteln de. Dat sicht een al doran, meent se, dat dat en Angela-Merkel-Barbie gifft, over keen Rosa-Luxemburg-Barbie. Dorbi gifft de dat doch, sogor levensgrot. Se nennt sick bloß Sarah Wagenknecht.

Dorgegen is de Streeteree üm de "East-Side-Gallery" al binoh normal. Wenn Honecker plietsch ween weer, har de Mur nich open mokt, sonnern ersmol persönlich mit Graffity vullsmeert, denn in Stücke broken un as "Galerie" för Touristen stohn loten. Dat Resultat seht wi nu: De Lüüd hebbt nich gegen, sünnern för de Mur demonstreert — un vun Honecker weer wirklich wat in gode Erinnerung bleven.

Bruks over nich glöven, so en Theater weer "typisch dütsch". Ok in Avignon in Südfrankriek wart wichtige Frogen verhandelt. Dor is en Mudder vör Gericht, wiel se ehrn lüttn Jung, de "Jihad" heet (!), en T-Shirt mit de Opschrift "I am a bomb" antrocken har. Un wiel dat noch nich langt, har se op de Achtersiet schreven "Jihad, geborn an 11. September", wat ok noch stimmt. Bloß god, dat wi nich de eenzigen sünd, de sick wegen sowat upregen kunnen. Een türkische "Kulturgemeende" hett nu Lego verklaagt, wiel de in enen Busatz en Palast ut "Krieg der Sterne" so originolgetreu norbut harn, dat dat utsehg as en Moschee — or, as de Kläger meent, "en Beleidigung vun en Moschee". Dat een Hüser beleidigen kunn, har ick noch nich wusst. Een kunn Hüser anstecken, Steen dorop smieten un mit en Fleegtüüch dor rin flegen, sünners wenn een Jihad heet... man beleidigen? Wo merkt een dat an, wenn en Hus sick beleidigt föhlt? Kunn een sick denn ok wedder entschülligen?


Moschee.


Biogasanlaag orr Moscheebeleidigung? Bild: Vortexrealm/Wikimedia Commons

Dorbi is noch nich mol klor, welkeen Buwerk sick nu beleidigt föhlen schall — de Hagia Sofia oder en Moschee in Beirut. To den Busatz hört ok en Turm (Achtung, beleidigt Minarette!) un dorin en lütschet Maschinengewehr. Dorum, meent de Kläger, kunn een op de Idee komen, de Islam har wat mit Gewalt to don. Un dorum weer de Lego-Busatz "pädagogischer Sprengstoff".


Sprengstoff in Kinnerhand!

Wat? De Islam un Gewalt? Ne, wo kunn een denn bloß dorup komen? Over, leeve türkische Kulturgemeende, ick kunn jo beruhigen. Ick heff mi in en Selbstversök de Lego-Busteen um min Buuk bunnen, bün op en öffentlichen Platz gohn un heff doran treckt — nix! Keen Kawumms, nich mal en lütt Peng! Ik heff keen Kratzer! De Busatz is mit Sekerheit keen Sprengsatz.

Heel verlichtert grööt

Joon Maat Jan



na baven