Bratappel

vun Gisela Schmidt


Kumm, sett di up de Abenbank,
kumm ganz dicht nah mi ran.
Dor buten hult de Storm so dull,
dat't einen grugen kann.

Lang' fix mal in dat Abenruhr,
lang' uns twei Appels rut.
Bratappel ätst du doch so giern,
sei seihn ok tau schön ut.

Un nu vertell wat, mien lütt Diern,
ick hür di so girn tau.
Ick knütt di ok'n Poor warme Strümp
för diene Winterschauh.

Dei brukst du, wenn du Släden führst.
Un denn sitt ick allein.
Doch will ick henn un wenn
ut't Finster nah di seihn.

Un wenn dat abends schummern ward,
denn kümmst du, mien lütt Diern,
noch fix up Omas Abenbank.
Bratappels magst du giern.


2.12.2012


na baven