Buß- un Beeddag: Ut depe Noot

Ut depe Noot (De sösste Bußpsalm)

Ut de Deepde, Herr, roop ik to di.
Herr, höör doch mien Stimm! Laat mien Flehn an dien Ohren dringen!
Wenn du, Herr, Sünden anreken wullt — Herr, wokeen warrt denn bestahn?
Denn bi di is de Vergeven, dat wi Ehrforcht vör di hebbt.
Ik tööv op den Herrn, mien Seel lengt na em, un ik hööp op sien Woort.
Mien Seel lengt na den Herrn mehr as de Wächterslüüd op den Morgen;
mehr as de Wächter op den Morgen schall sien Volk op den Herrn höpen!
Denn bi den Herrn is de Gnaad un Erlösen bi em.
Un he warrt sien Volk erlösen ut all sien Sünnen.

Ja, mennig Minschen sünd in depe Noot.
Villicht ok wi sülven — villicht deep in uns binn.
De binner Noot is de leegste.

Sünd wi biester gahn?
Hett uns dat in düsse Noot föhrt?
Denn is nu de Momang,
innetohollen,
stilltostahn
un de Richt to söken.
Jede Momang is de rechte Momang
dorför.
Ik stah still,
kiek mi üm:
Welk Weg bün ik kamen,
un woneemhen föhrt düsse Weg?
Is dat en gode Weg?
Mutt ik ümkehren?

De rechte Richt is de Richt op Gott to.
Dat kann ok de Richt op den Neegsten ween
orr op mi sülvst,
mien deep Binnerst.
Dor is dat Lengen na Gott.
Ik mutt em söken, mien Richt to finnen.
Wenn ik nix sehn kann,
roop ik em.
Jesus,
mien leve Broder,
gah du vör mi her!
Denn gah ik nienich biester.

Di will ik folgen.
Amen.