Dat kannst mi glööven!
Angst und Leevde — an een Gewitter denken...

vun Pastor Johann Christophers, Ilten


To'n Anhören hier klicken:


Lesen deit Johann Christophers.


"Eichen musst du weichen, Buchen musst du suchen." Dat schött mi dört Koop. Klitschnatt weer ik. Dat wull nich uphollen to regen. Water kroop mi d' Nacken runner. Un nu ok de Angst. Dat fung an to grummeln. De Himmel weer heel düster.
Namiddags weer ik mit mien Floos kloor worrn. De heele Week harr ik dran boot. Wat ik dorför bruken dä, harr ik ut uns Holt. Een lüttje Waldstück höör mien Vader un stuuv dor tegen weer een Pool; up de schwumm nu mien Floos.

Doch up eenmal fung dat ganz unverwachtens an to regen. Un dat wull nich weer uphollen. Ik schuul mi unner een grooden Boom. Een Bökenboom. "Eichen musst du weichen, Buchen musst du suchen." Dat weer denn ja anschienend de richtig Boom, man ik kreeg dat nu doch mit de Angst to doon. Dat grummel un blitzte. Tranen leepen mi bi d' Wang andaal. Mien Hart joog so fell. — Ik weer knapp elf Johr old.
"Leeve Gott, ik nehm mi ok nie weer heimlich een Ies ut mien Tant hör Iestruur, man maak doch, dat dat uphollt to blitzen." —

As ik letzde Maant in Wittenberg weer, muss ik doran denken. Martin Luther hett ja ok mal so een düchtig Gewitter beleevt — bi Stotternheim. Gott, ik will een Mönch worrn, het he domals sien Herrgott versproken, wenn dit man bloot good geiht. Man de Angst weer ok in de Kloster nich weg. Eerst Johren later murk he: Mien Herrgott hett mi leev, ik mutt kien Angst hebben.

Un wo weer dat dormals mit mi? Ik mag woll een hele Stünn unner de Bökenboom staan hebben. Mien Hart pucker immer feller un de Büx bever düchtig.

Man denn stunn up eenmal mien Moder tegen mi. Se harr mi söcht un nu funnen. Se namm mi in hör Arms un drückte mi ganz fast an sük. Se harr mi leev.Up hör kunn ik mi verlaaten.

Bi Martin Luther hett dat lang dürrt, bit he d'achterkeem: Gott hett mi leev so as Moder un Vader.

"Eichen musst du weichen, Buchen musst du suchen." Vandaag seggt man, dat dor nix dran is. Mag wesen. De Angst kunn mi de Bökenboom domals wenigstens nich nehmen — dat kunn bloot de Leevde.


Översicht över de Reeg
"Dat kannst mi glööven!" is eine plattdütschke Andachtriege in't Radio (NDR),
dei siet den 1. Advent 1953 staodig in't Programm staiht.
Tau Tied schriewet hierför rund 75 evangelschke un katholschke Theologen
staodig Andachten up unnerscheidlicket Nedderdütschet un
Oostfäölschket Platt. Sendet werd maondaogs bit freidaogs
üm 14.20 Uhr van NDR 1 Neddersassen.

Bi us up plattpartu.de finnt man nu utsöchte Bidräge van disse Radiosendung.


23.10.2016


na baven