Winnelwessel in Bethlehem

Radiospreker: De tokamen Viertelsünn höört wi wat över dat, wat uns in düsse Daag sünnerlich beweegt. Uns Korrespondentin in Kairo, Regina Beumert, is ünnerwegens na Bethlehem, wat wegen Corona nich so ganz eenfach is. Ik will höpen, dat een Verbindung tostann küümt. Regina, kannst du mi höör'n?

Regina: Jo, Bernd, ik kann di good höör'n, de Verbindung steiht. De Pandemie hett jo ok nich all'ns kaputt maakt. Fein, dat ji vun Welle Nord dorbi sünd. Ik bün nu also hier in Bethlehem, ik müss een Corona-Test afleggen, nich so angenehm, Bernd!

Radiospreker: Dat kann ik mi vörstell'n.

Regina: Avers dat Resultat weer denn negativ. Un nu heff ik mi na den Stall dörfraagt, de gor nich so licht to finden is.

Radiospreker: Wi hebbt hier in de Narichten höört, Bethlehem is een Corona-Hotspot. Is dat dor to marken?

Regina: Man markt hier düüdlich de Bangnis vör Infektion, denn dor sünd doch vele Minschen över de Wiehnachtsdaag in düsse lütte Stadt kamen. As Joseph un Maria ahn Mundschutz sik in ehr Hotel anmelden wull'n, kregen se to eerst mal een deegten Rüffel vun den Hotelweert. För so'ne Lüüd geev dat hier "Beherbergungs-Verbot", denn een'n frischen Negativ-Test kunnen se ok nich vörwiesen. In ehr Heimat Nazareth wüssen se dorvun nix. Avers hier, nee, nich mal den Stall wull he jem överlaten, Bernd, nich mal den Stall! Aver nu weer dat bi Maria al sowied, dat sik dat Kind rögen dä un de Wehdaag över ehr kämen. Noch länger na een Ünnerkunft söken, dat güng eenfach nich. De Gebuurt — man stell sik dat vör — weer ünner open Heven, buten, op den Platz vör den Stall!

Radiospreker: Woans geiht dat de Moder? Woans geiht dat den Vadder?

Regina: De Moder wirkt doch noch fix maddelig. Dat is jo doch ok ehr eerst Kind, ehr eerste Söhn. De Vadder, wenn denn de biologisch Vadder meent is, is fix hippelig. He versöcht, sowat as een Liegestatt för Maria hertorichten, un kümmt dormit nich so recht togang. Falls avers de himmlisch Vadder meent is, do kann ik ok bloots spekuleern. Wohrschiens schüttkoppt he, wieldat he denkt, dat sik hier jo al dat swore Schicksal vun sien Minschen-Söhn andüden deit. Man stell sik dat bloots mal vör, en Gebuurt ahn de nödige Intimität, ahn Hölp un Bistand.

Radiospreker: Wat schall dat bedüden, "ahn Hölp un ahn Bistand"?

Regina: Dat bedüüd ganz eenfach, de tostännig Moder Griebsch, de Hebamm, liggt wegen Corona op Intensiv-Station. Un de Vertretung ut de Nahver-Region kunn nich kamen, de is in Quarantään. Maria hett dat Kind ahn all Hölp kregen.

Radiospreker: Regina, du hest nu een poor Maal vun "dat Kind" spraken. In de Sozialen Medien löppt dat Gerücht, dat weer een Deern un keen Jung, de dor in Bethlehem to Welt kamen is. Wat kannst du dor över seggen?

Regina: In de Sozialen Medien gifft dat ja nich dat eerste Maal "fake news". Ik fraag mi mennigmal, wannehr ward endlich Minschen, de so dösige Lögen in de Welt sett, gerichtlich belangt un vör den Kadi stellt? Nee, nee, ik bün hier in Bethlehem bi een' Winnelwessel dorbi west un heff dat mit egen Ogen sehn, dat is nu mal een Jung. Un he hett ok al een'n Nam'n kregen, "Jesus", wat so veel bedüden deit as "Gott hölpt op". Na een sodennig Gebuurt kann man ok bloots höpen, dat Gott sik erbarmt över so een Stakkels-Minschenskind un sik as gode Hölper wiest.

Radiospreker: Hett denn dat Sozialamt un de Jugendbehöörd nix doon, üm so'ne Toständ, as du uns vör Ogen stellt hest, to hindern oder to lindern?

Regina: Dorto mutt man weten, dat de Behöörden hier wegen den Ansturm vun Infektionen al lang nich mehr kloorkaamt. Wi rekent dagdääglich mit een nie'en Lockdown. Immerhen hebbt se dat schafft, vun de hiesig Laienspeel-Grupp een Krüff un Oss un Esel as Kulissen uttolehnen. So kümmt hier doch tominst een beten wiehnachtlich Stimmung op.

Radiospreker: Noch vörrig Johr weer Wiehnachten dor een Magnet för den Tourismus. Woans süht dat denn nu dütt Johr dormit ut?

Regina: Dor sünd ok dütt Johr wedder vele Minschen in de Stadt kamen. Un de allereersten "Touristen", de sik vun Corona nich hebbt afschrecken laten, dat weer een Grupp vun Schäper hier ut dat Ümfeld. Se berichtet dorvun, dat een helllüchten Engels-Gestalt ehr op de Gebuurt vun een' Erlöser harr opmerksam maakt un den Weg wiest. Se hebbt sik hier ganz korrekt na dat Corona-Reglement richt', wat Handhygiene, Mund-Näsen-Schutz un Afstand angeiht. Se hebbt een na den annern sik den Lütten bekeken. Man as se denn ehr grote Freid över den Fund mit een Choor-Gesang utdrücken wulln, hett man jem bedüüd, dat dat wegen Singe-Verboot nich mööglich weer. Man kunn dat düüdlich marken, dat jem dat trurig maken dä: in tweedusend Johrn Christenheit dat eerst Maal Wiehnachten ahn Gesang! Avers se wulln liekers överall vun dat Kind vertell'n.

Radiospreker: Regina, ik heff in mien Kinnertied mal bi so'n Krippenspeel mitmaakt. Ik weer een vun dree Königen, un ik müss een gülden Steern ut Glanzpapier dör de Kark drägen. Sowat gifft dat woll hüüt nich mehr?

Regina: Doch, Bernd, dat is all'ns so, as dat sien schall: Hier sünd eben dree bekröönte Mannslüüd opdükert, de dorvun vertellt, dat een Steern jem jüüst hierher bröcht hett, se müssen bloots achteran gahn. Dat is nu een Behaupten, de wi nich överprüfen köönt. Een besünner Steern is jedenfalls nich to sehn.

Radiospreker: Immerhen, dat weer ja doch een good Teken, dat sik de "Führenden" in düsse Welt ok sülben mal führen laat.

Regina: Dat se ahn Mund- un Näsen-Schutz hier her kamen sünd, begründ se dormit, dat se de mächtigsten Staaten op düsse Welt repräsenteert. Se hebbt dat nich nödig, sik so'n Fummel vör de Nääs to binden. De Pandemie is för jem nich mehr as een vun de Medien oppluustert Märken. Un överhaupt: in ehre Landen gifft dat al lang de besten Gegenmiddel gegen Corona. Angst vör de Süük is schädlich för de Wirtschaft!

Radiospreker: Ik kann mi al denken, wer dat all'ns is. Man dat speelt nu keen Rull. Dat is op jeden Fall een Gefohr för dat Kind.

Regina: Jo, dat is wohr. Un dorüm ward se nu eerst mal vun de Ordner eernsthaftig dorop henwiest, dat se Mundschutz anleggen mööt, anners ward se vun den Platz wiest. Jo, ok de Mächtigen mööt sik hier bögen. Dat höört to Wiehnachten dorto, un dat ward dütt Johr sünnerlich düüdlich. Vör dat se nu ehre Gaben ut de Satteldaschen vun de Kamelen ruthoolt, mööt se ok noch ehre Hannen desinfizeern, eerst denn köönt se ehre Geschenken övergeven.

Radiospreker: Regina, denk bitte doran, dat uns Sende-Tied bilütten to End geiht.

Regina: Bernd, holl de Leitung open, de Werbesendung achteran kann doch ok mal töven. Wat sik hier nu deit, geiht schients över all'ns rut, wat sik bitto doon hett. De Nacht is op eenmal hell as de Dag. Een Lichtstrahl fallt op dat Gesicht vun dat Kind un gifft em een överirdisch Glanz. Nee, Bernd, dat Licht geiht vun dat Kind ut. Över uns is nu ok de Steern sichtbar, vun den de Königslüüd snackt hebbt. Un dorto wimmelt de Heven vun Engel, dicht an dicht, ahn Mundschutz. Kloor, Engel hebbt keen Stuhlgang, keen Urin un verströömt eben ok keen Aerosol. Se singt, se singt! Un dat Halleluja will keen End nehmen.

Radiospreker: Regina, ik mutt avers liekers dorop henwiesen, dat de Sende-Tied utlöppt!

Regina: Bernd, ünner Corona-Bedingen löppt dütt Johr all'ns anners, dat mutt ok de Sender begriepen. Ik bün dorvun övertüügt: Steern un Engel passt doch veel beter nu to de Geschicht as op de Felder un jichenswo ünnerwegens. Hier, över de Christ-Gebuurt, is doch dat Zentrum vun düsse Nacht. Ik kann mi vörstellen, dat unse Tohörer nu al wat mitkriegt vun den Gesang ut de Hööchde. Een Hallelujah ahn End füllt den Ruum över uns. Un nu kümmt dor een warraftigen Grootengel op uns to. Ik heff sülben mal so een Engel speelt, den Verkündigungs-Engel. He lacht uns fründlich to un maakt den Mund open. Bernd, ik holl mal dat Mikrophon in sien Richtung, hier de Original-Ton: "Weest nich bang, ji Minschenkinner, ik heff een grote Freid för ju, denn tosamen mit de Christ-Gebuurt wi hebbt nu een Middel, dat de Pandemie besiegen kann. Hallelujah!"

Radiospreker: Dat geiht jo warraftig över allens rut. Dat mutt de Welt weten, dat de Minschheit so wunnerbor beschenkt ward. Ik nehm dat op miene Schullern, wenn nu dat Programm döreenanner kümmt.

Regina: Danke, Bernd! Wöör langt nich hen, üm dat to beschrieven, wat sik hier nu afspeelt. De Minschen lacht, se danzt, se ümarmt sik as vör dree Johrteinten, as de Muur in Berlin fullen is. Se riet sik den Mundschutz vun't Gesicht un smiet em weg, se hoolt wedder deep Aten un singt, un singt un singt. Se sünd frie, un alle Grenzen sünd open. Se köönt wedder Minschen sien. De Christ-Gebuurt mit ehrn Sieg över den Afgrund un dat Düüster is to lieke Tied de Gebuurtsstund vun een nie'e Minschentied. De Welt kann wedder aten, wi fiert Wiehnachten. Un nu torüch an di, Bernd, in't Funkhuus.

Radiospreker: Gode Wiehnachten för uns all, leve Tohörers. Ik heff dat eerst Maal in mien Beruufsleven de Sendetied övertrocken. Man ik glööv, wi hebbt dat nu allerbest verstahn, wat Wiehnachten in dütt Johr bedüden deit: De Welt ward frie vun Angst! Un ok di, Regina, allerbesten Dank un gode Wiehnacht un — hartli Gröten an de hillige Familie.