De Eine-Welt-Laden

Predigt vun Sabine Stürzer

De Gnaad vun unsen Herrn Jesus Christus un
de Leevde Gottes un de Gemeenschaft vun
den hilligen Geist wees mit Se.
Amen

Leve Gemeend,

vun Dag bün ik das ierste Måål hier bi Se in Kröppelshagen to Besöök. Un wo dat nu mol so is, wenn man to Besöök geiht, denn bringt man ok geern so lütt Geschenke mit. Se hebbt dat ja buten al stahn seihn: Koffie, Schokolååd, dröögt Ananas und Mangos und Nööt.

Düsse Saken heff ik to'n Probeern mitbröcht. Se köönt avers nich bloots probeern, ne, dat gifft ok wat to köpen. Un över Köpen und Verköpen will ik hüüt måål schnacken.

Ik much Se inlåden, en lütt Reis mit mi to maken. En Reis an't anner End vun de Welt.
Lååt uns måål kieken, wo de Lüüd in de Länder leevt, in de dat wassen deit, wat wi to un to geern geneten doot. Toeerst stell ik fast: To veel Lüüd wahnt in de Slums un nich op Haziendas.

Slum. Bild: Wikimedia Commons

Denn Koffie!
De Koffie is bloots en Bispilll, dat is güllig ok för Tee, Schokolood, Kledaasch, Wien, Nööt, jo sogor för Footbäll.

Koffiebusch. Foto: Fernando Rebelo/Wikimedia Commons

Dor is also en Buur, de plant Koffie an. He is heel fliedig un he versteiht ok wat vun de Planten un wat se bruukt, dat se gooden Erdrag bringt. He freit sik an sien scheuns Stück Land, allens is so prück un schier, de Planten, de staht as en Een.
Wenn dat denn an de Aarn geiht, denn is he ganz stolt op dat, wat he an Erdrag hett.

Avers denn, denn kümmt de Groothändler, un de vertellt em denn wat vun Welthandelspriese, Finanzkrise un so wieder. Un denn steiht uns Buur dor mit sienen Sack vull mit Koffiebohnen un hett egenlich keen Wahl.

Koffieplückersche, Bild: Wikimedia Commons

Dat kümmt Se bekannt vör? Kloor, de Melkbuurn hier bi uns geiht dat nich anners. Dat is överall op de Welt gliek.

Dat mutt avers nich sien. Wo wi dat eben hört hebbt: Wenn dat 'n beden gerecht opdeelt ward, denn is genoog för alle dor. All künnt se satt warden. Jo, dor blifft sogor noch wat över. Dat is bi de de Såken, de dat hüdigendags to verdeilen gifft, nich anners as dåmååls bi Jesus.

In uns Tied is dat good, wenn uns Buurn hier de landwirtschaftliche Genossenschaft in de Neegde hebbt or de Buur in Kolumbien den Transfair-Krink. Denn dor gifft dat allens, wat een för de Landwirtschaft bruken deit.

Bi de Transfair-Genossenschaft gift dat ok Geld: Lütt-Kredite orrer regelmäßige Vorrutbetahl för de Aarn, de noch kamen deit.
Und: Bi den Transfair-Krink kriggt uns Buur op jeden Fall en fairen Pries. Düsse Pries liggt al fast, wenn de Koffie noch blöhn deit un noch keen Minsch weet, wo de Aarn utfallen deit. Man de Buur weet nun al, mit wat he för jeden Sack Koffie
reken kann. Dat gifft em de Sekerheet, dat he en fastes Inkommen hett un weit, wo dat wieder geiht.

Grootmarkt. Bild: Wikimedia Commons

De Lüüd op de anner Sied vun de Eer geit dat jüst so as uns, denn wi weet jo ok ganz geern, wat wi an't Enn vun Monat op uns Konto hebbt.

Aver wat heet denn nu fair? Wat denkt Se hier, wat verstaat Se ünner "fair"? — Jo, ik weet: "Fair" is keen plattdüütsches Woort, liekers: Wat fallt Se bi "fair" in?

Ach kiek, mi is ok als Eerstes infulln, wo ik mi unfair behannelt föhl. — Mien Boss hett lange Tied gode Gewinne mååkt. Johr för Johr is sien Konto dicker un dicker worrn. Good, ik heff mien Utkamen hatt, avers överbleven is an't Enn vun'n Maand meist nich veel. Na fief Johr måål so'n lütte Gehaltshöhung? "Gah man nah buten un kiek, wat du weert büst!" Denn weer he fardig mit mi.

Ok de Koh hett keen Wahl...

Nu sünd de Opdrääg mau worrn, is nich mehr veel do doon. Dor is he kamen un wi harrn de Wahl: Koortarbeit orrer "Insolvenz". — Op een Måål kunn ik dat richtig föhlen, woans de Koffiebuur orrer de Buur hier mit sien Kööh sik föhlen mutt: Du hest keene Wahl...

Liekers, wat is denn nu "fair"?

Bi'n Football to'n Bispill: De Stümer peest los, de Achtergäng slöppt un da gifft bloots noch twee Såken: Entweder dörchlopen laten un höpen, dat de Toroppasser good is, oder een taktisches Foul maken. Taktisches Foul is dösig, dat markt de swatte Boss, de Schiedsrichter, dat gifft en gele oder rode Koort, Elfmeder, un wunnen is nix.

Kiek, fair heit: ok måål togeven, dat de anner beder is, dat he Glück hatt hett. Nu bloots nich versöken, em uttotricksen, sünnern iehrlich, reell blieben, dat is de Kunst!

Fair, reell blieben möten averer ok beide Sieden:
De Koffiebuur hett Glück hatt, dat he dor leevt, wo de Koffie wassen deit, dat hei en Stück Land hett, un sien gröttstes Glück is, dat wi so geern Koffie drinken doot. Dat sall nu averer ok nich bedüden, da he jeden Pries vun uns kriegen kann. Ne, fair heet denn ganz eenfach: Twee, de wat vun eenanner wöllt, kiekt sick op glieke Hööcht an.

Hanneln heet doch nich: Ik heff Glück hatt un bün op de Sied, wo de Sünn schienen deit un Du hest even Pech hatt...

Dor gellt, wat Jesus seggt hett: Vör den Vadder sünd wi alle gliek.

Sall bedüüden: Wi sünd all Süstern un Bröder.
Dor sall keeneen den annern bedregen.
Dor sall dat gerecht togahn.
Ik heff dorto een scheunen Satz funnen: "Verhaal di to den annern so, as du wullt, dat anner Lüd mit di ümgahn, wenn Du jüm ehr goodes Woort brukst."

Dor sett de Transfair-Krink an.
Dor ward genau keken, wat de Koffie-Buur to'n Leven bruukt. Wo veel Geld mutt he verdenen, dat he un sien Familje dorvun satt ward, dat de Kinner to School gahn künnt, dat se to'n Doktor gahn künnt, wenn een krank is, un en Dack vun en ornlich Hüsung övern Kopp hebbt.

Denn ward keken, wo veel Geld bruukt de Genossenschaft för dat Büro, för Lütt-Kredite, för de School, för allens, wat se de Lüüd op ehr Flach anbeden doot.

Koffiemöhl

Kloor, denn is dat Pund Koffie nich för 2,99 Euro to hebben. Dor mütt wi all 'n beten deiper in de Tasch griepen. Dat do ik denn aver ok geern, denn ik weet, dat dat Geld dorhen kummt, wo dat bruukt ward, und dat de Lüüd dor för ehr Arbeit en gerechten Pries kriegt, so dat se dorvun ganz normol leven künnt.

Ok wedder jüst so as hier bi uns: De Buurn hier wöllt ok bloots en fairen Pries för ehr Melk. Den wüllt wi denn jo ok geern betahlen, man mutt sik dat ok leisten können. — Ik kann dat nich ümmer.

Dorüm frei ik mi bannig, dat dat nu mennicheen vun düsse Såken ut den fairn Hannel in ganz normåle Lodens to köpen gifft. Dor mutt ik nich ümmer in en extra Loden un kaam mi dösig vör, wenn ik bloots een Paket drögte Mangos kööp. Nee, ik kann bi minen ganz normalen Inkoopsgang in ganz normalen Supermarkt de Oogen beten opholen, denn warr ik de Saken wies un kann ümmer måål so'n lütt Tüüt orrer Pund Koffie mitbringen.
Dat gifft sogor al Blomen ut fairen Hannel.

Denn bün ik tominst so'n lütt beten fair.

Tosamen eten

Denn dat is doch dat, wat Jesus uns seggt hett: Wi sallt ünnerenanner fair un gerecht sien. Besünners bi't Deilen.

Denn fair weer Jesus doch ok; jedeeen dröffte to em kåmen. He hett mit jedeen tosamen seten und eten.

Tosamen eten künnt wi so direkt nicht mit den Koffiebuurn. Liekers, wi künnt mit uns' Inköpen en Teiken setten un so tominst indirekt mit em tosamen eten.

Kiek, un dormit Se nu ok måål beleven künnt, wo lecker dat sien kann, wenn wi mit uns Bröder und Süstern fair ümgaht, dorüm hebbt wi maal so'n lütt beten wat to'n Probeern mitbröcht. Wi künnt na düssen Gottsdeenst buten noch en beten tosamen stahn. Gifft en fein Koffie un lütt beten wat to knabbern.

Un nu kumm ik noch mol wedder op uns christlichen Gloven trüüch:

In eerste Book Moses steiht, dat Gott alle Minschen, all de Deerten, de Früchte an de Bööm und dat Kruut gifft, dat se dat to'n Leven hebbt. Un he hett uns rieklich geven: 5 Brööd un 2 Fisch.
Gerecht verdeelt langt dat för alle.

Tabgha-Mosaik: 5 Brööd un 2 Fisch. Na Wikipedia

In 3. Book Moses find wi sogor ganz akkrååte Vörschriften, woans wi mit eenanner Hannel drieven söllt:

"Wenn du an dien Landsmann wat verköffst or dien Landsmann wat afköffst, denn schöllt ji nich een den annern över't Ohr haun."

Un een beten wieder heit dat:

"Wenn dien Broder blang bi di so wiet rünnerkümmt un verköfft sik an di, denn schallst du em nich Sklavendeenste arbeiden laten."

Dat sünd für mi ganz klore Wiespahls, de uns dorup henwiest, wo wi ok hüüt
miteenanner ümgahn schüllt. Un ok worüm! Wi schallt nich bloots fair inköpen, wieldat dat "anseggt" is orr wieldat wi politisch korrekt sien wüllt orrer ut jichenseen Iedelkeit, sünnern wieldat wi för den annern Minschen, de Buursfamilie in de wiede Welt, liekso föhlen schallt as för uns Süsters un Bröders.
Wieldat Gott se uns an't Hart leggt hett.
Dat geiht nich üm de Saak. Dat geiht üm de Minschen un üm Gott. —

Mit Jesus tosamen eten

Ok wi sünd op anwiest, dat anner Minschen uns as Süsters un Bröders seiht! Besünners, wenn wi wat anbeiden muchen. Arbeit oder Saken. Wokeen weet, welk Minschen Gott uns an't Hart leggt hett?

Nun weet Se, worüm ik so geern fair inkööp.

Amen.