 |
|
vun Dieter Guderian Hüttodags kennt wi jümmers noch dat scheune Leed vun
Hein Köllisch öber De Reis' no Helgoland. Dat Leed
hannelt darvun, dat dree Hamborger Jungs mit een' Quittje ut Berlin
ne feine Schipfohrt moken dähn. De Berliner wär en Grotmul.
De Fohrt löppt ers ganz famos. Man denn brickt mit eenmal en
förchterlichen Storm los, dat se hen- un herpietscht warrn.
De dree Hamborgers mokt dat rein nix ut. Avers de Quittje, de fangt
ganz geheurig an to
Weet ji noch, wo de dree Hamborgers heeten dähn? Ik seg di
dat. See heten: Hein Meier un Kuddel Dreier. Un de Drütt, dat
weer de Flegenweert Jan Witt. Nu hebbt wi dat. Ik frog di ober:
Wat is een Flegenweert? Ok dat will ik di vertell'n. Dat is een,
de Köm un Beer verköpen deiht. As Hein Köllisch dat
Leed schreven hett, wär dat en Kreuger mit en' lüerlütt
Pieselei oder Kneipe. De Hamborgers seggten darto "Köminsel".
Doch dor is noch'n beten mehr to verklarn. Bit dorhen löpen
de Mannslüd, de in'n Hoben Köm un Beer verköpen wulln,
ehre Kunnen achteran. Se flegen no jem. Noch hüt kennt wi ja
de "fliegenden Händler" in unsern Sprakgebruk. Ers
Weeßt nu Bescheed? |
|
13.1.2008 |
De
Flegenweert 
speen
un hollt sik dat Lief. En Fro, de em vis-a-vis seet, bekäm
den ganzen Segen op eehr nieget sieden Kleed un fallt darvun in
Ohnmacht. Bald legen de Minschen an Deck rum un kunnen nich leben
un nich starven. De Berliner vertrock sik, as de anner Lüüd
an Land güngen, in een' Kajüt un bleef dor so lang, bet
Hamburg wedder in Sicht wär. Op alle Veeren krabbelt he an
de Landungsbrück'n un verwünscht de dumme Schipfohrt.
In't Leed heet dat: Sien grote Snut weur ganz verschwunn.
mit de Tied wär't ut mit düsse "fohrende Gesellen",
wieldat de Obrigkeit sik harr infullen loten, in'n Hoben de Kaffeeklappen
intorichten. Dor gäv dat keen Köm un Beer.
Lat
mi noch'n beten wieder utholn. Wat'n Köm is, ward ji wohl weten.
Wenn nicht, segg ik di, dat wi op hoochdütsch Kümmel darto
seggen doot. Un Kümmel is eegentlich de Korn, de nich blots
in Hamburg, sünnern öberall in'n Norden brennt ward. Kümmel
is Korn mit Gesmack, echt ut Hamborg. Un ünner 'ne Köminsel
hebbt se in Hamborg, as dat 20. Johrhunnert anfüng, all de
lütten Kneipen meent, de dat an jede Eck gäv. De scheunste
Sluck wär för de meisten Mannslüd Lütt un Lütt.
Dat wär een lütt Beer mit'n Köm.
