 |
|
vun Dieter Guderian En oolt Leed heff ik wedderfunnen, dat ik fröher mal sungen heff. Dat güng bannig flott un mit veel Swung. Domols heff ik mi keene groten Gedanken doröber mokt, wat sik dorin afspeeln dä. Dat käm ers veel later. Ik meen dat Leed vun "Jan Hinnerk wahnt op de Lammerstraat". Dat Leed hebbt sik de Hamborgers to de Tied utdacht, de hüt de Franzosentied nöhmt warrt.
In'n Nebelmond 1806 lett Napoleon in Hamborg siene Suldaten opmarschiern.
In siene Armee wärn nich blots Franzosen, dor weern ok Soldaten
ut Spanien un annere Lannen. Allns, wat englisch wär, warrt
introcken. Dat gäv nu keen Hannel un Wannel mehr no England.
Veel Hamborger Hannelslüd mokten bankrott, veel Hamborgers
verloren ehr Arbeid. Grot Armot greep üm sik. In ehre Wahnungen
müssen de Hanseoten, de nich över de Grenz utneiht wärn,
de Suldaten opnehmen un för de ehr Eeten und Drinken sorgen.
Dat käm noc
Dat Malör dreef ok de annern dütschen Hansestädte. Acht Johr lang duurte dat Elend. In'n Mai 1814 togen de Franzosen mit 27.000 Mann un 5.000 Peer wedder af. De Russen, de in't Johr vörut Napoleons Armee ut ehr Land rutsmeten harrn, makten ok de Hamborgers wedder frie.
Nu kumm ik op dat Leed wedder trüch. Dor warrt dütlich,
dat wi dat mit een "politisch" Leed to doon hefft. De
Hamborgers harrn sik mit dat Leed 'n lütt beten loos un leddig
mokt un vun dat Elend free sungen. An ersde Stee steiht ehr Gottvertruun:
Jan Hinnerk wahnt op de Lammerstrat. Mit Jan Hinnerk hebbt se Gott
meent. "He kann maken, wat he will". Wokeen sünst
kann moken, wat he will? De "Lammerstrat" sünd de
Lammerwulken an'n Heben; dor wahnt Gott de Herr, den wi vertruen
schullen: "Swieg man jümmer still". Wokeen is denn
nu sien Dee An'n Anfang vun dat Leed steiht, dat he sik een Vigolin moken deiht. Dat kümmt dorvun, dat dat niege Leed opsett worrn is op en öller Leed vun en Muskant, de veele Instrumenten moken un spelen dä. Dennso kümmt de Hollandsmann an de Reeg. De seggt "Gotts verdorri", wieldat Napoleon de Holländers mit de Kontinentalsperre ok in de Büx knepen hett. De Engelsmann seggt "Damn your eyes". He wär bannig in de Brass. Napoleon harr em jo vun Hamborg afsneden. Ok de Sponischman mutt en Text hebben: "Caramba". Wohrschienlich hefft de Suldaten jümmers op düsse Art schafudert.
"Ik bün Kaiser, sä Napoleon" klingt, as wenn de Hahn boben op den Mist kikeriki ropen deiht. Dat schall wohl ok heten, dat de Hanseaten Napoleon eegentlich doch blots för en lütten Kierl hollen dähn. Toletzt kummt klar un dütlich de Pointe: Jan Hinnerk mokt sik een Hanseat. De ropt nu, wat all de Hanseaten sik vun Harten wünschen dähn: "Slah em doot". Un denn is dat scheune Leed to Enn.
Noch een Woort achteran: De Franzos hett in de Besatzungstied 'ne grote Reeg gode Verfaten un Gesetten in Kraft sett. De Hamborgers harrn aber, as he wedder weg wär, de Näs so vull vun de beuse Tied, dat se allns wedder so moken dähn, as dat vördem wär. Jan Hinnerk wahnt op
de Lammerstrat, Un dor makt he sik een Geigeken, pardautz. Un dor makt he sik een Hollandsmann. Un dor makt he sik een Engelsmann. Un dor makt he sik een Sponischmann. Un dor makt he sik Napoleon: Un dor makt he sik een Hanseat.
|
|
Histoorsche Biller
27.4.2008
|
Jan
Hinnerk wahnt op de Lammerstraat
Los
güng dat all 1805. In dit Johr hefft sik de Briten mit de Franzosen
un de Spanier, de to de Tied de Mackers vun de Franzosen wärn,
bi Trafalgar bös in de Wull kregen. De Briten makten de französisch-spansche
Armada kort un kleen. Vun de Tied an harrn de Briten över hunnert
Johr de Herrschop op See. Napoleon wull sik nu revanscheren. He
versöch, de Briten den Togang to ehre Hannelswege aftosnieden.
In de Geschichtsbökers heet dat de Kontinentalsperre.
Op den Kontinent wär Hamborg in düsse Tieden en wichtige
Hoben no old England. 
h
leger. De Regeern gäv en Anwiesen, dat all de Lüd, de
nich för dree Maanden vorutför sik un ehre Familie wat
to'n Leven vörwiesen kunnen, de Stadt to verloten harrn. Se
funnen in de Neeg, in Ottensen, in Barmbek un annerwo, en Stee,
wo se ünnerkamen kunnen. Dor weern ober ok welk, de düsse
Anwiesen nich so leeg nehmen dähn. De harrn sik ober gewaltig
in de Finger sneden: To Wiehnachen 1913 lett de Regeern so an de
10.000 arme Lüd ut de Stadt rut drieven. Dorbi sünd 1000
Minschen dot bleven.
rn,
de Katrin heet? Dat is de Katharinenkark, eene vun de Hauptkarken
in Hamborg. Ut de annern Hauptkarken hett de Armee Peerställ
mokt, blots in de Katharinenkark kunnen de Pastors noch praten.
