Iesige Tieden

Vun Wolfhard Sauerbrey


Jan Hinnerk weer in München jüst bi Frünnen
un wull mit mi dat Isartal ergrünnen.
He funn dat wunnerscheun! De runnen Steen,
de in dat klore Water weern to sehn,

un wo jeedeen so bunt gemasert weer,
mit Punkten, Strieken, Lienen överher!
Denn keek he nauer hen — man kunn dat marken —
un denn begunn dat grote Wunnerwarken:

"De Steen, de süht ja jüst genauso ut,
as se in Holsteen ut de Eer kaamt rut!
Segg mal — ik warr dorvun nich richtig klook:
Sünd dat desülven Steen, as bi uns ok?"

"Jau", segg ik, "leven Frünn, maak di mal kloor:
Wi gaht ins trüch för twintigdusend Johr!


De Würm-Veriesen. Bildquell hier

Do weern wi in de Würm-Istied deep binnen,
as dat begunn to smölten un to rinnen;
dat Water leep; dat Uurstromtal weer full,
un wo de Gletschers indrückt harrn för dull,

dor kunnst in düsse Mulden du nu sehn
in dat Vöralpenland de groten Seen:
Starnbarger See un Chiemsee legen dor,
un Bodensee, un ok heel lütte, klor!

Un wo dat Enn ween weer, dat kannst du sehn:
dat hier is Grund- un dat is Endmorään!"

As ik Jan Hinnerk dat nu so verkloort,
do kratzt he sik nadenkern sienen Boort,
un denn, amenn, dor keem dat bi em ruut:
"Un worum süht de Steens bi uns so ut?"

"Jan Hinnerk", anter ik mit veel Gedüür,
"dor bruust in Holsteen nich so veel Gespüür:
Gliektiedig mit den Süden is in'n Norrn
ok graad de Weichsel-Iestied fardig worrn.


In'n Noorn de grote Weichsel-Veriesen, in de Alpen de lütte Würm-Veriesen.
Bildquell hier

As vun de hogen Alpen keem dat Ies,
keem skandinavisch dat op glieke Wies!
Un all de Seen, in Meckelnborg, Masuurn,
in Holsteen de, de sünd all dordör wurrn!
Kiek di in'n Norrn nur üm — dor sünd de Steen
jüst ok so'n Deel vun Grund- un Endmorään!"

"Hach jau!", sä Hinnerk na'n langen Stoot,
"hest fien verkloort! un ik verstah dat goot!
Man — wenn de Norden as de Süden is,
denn hest du doch'n Antwort för mi wiss:
Worüm blots sünd de Bayern annerswat?

Un worüm snackt se Bayrisch? Un nich Platt?"


17.1.2021


na baven