Dei lütte Kierl von Korsika
taun Dodesdach von Napoleon I. (15.08.1769 - 05.05.1821)

vun Behrend Böckmann

Ein Afkåt fünn't wunnerschön,
as Korsika tau Frankriek keem,
wier hei doch in Gott sien'n Nåmen
taun Schof von dörteihn Kinner kåmen,
un hei drömt dorvon in'n Stillen
sei in Paris denn uttaubillen.
Nu fünn dei Vadder dat ganz nett,
dat Napoleone wür Kadett
lihrnt in Paris denn so tau seggen,
woans man möt dei Füer leggen.
Denn Jungen däd as Lüttst von allen
disse Såk sihr gaut gefallen,
as General einssœbenzig grot,
bröcht hei väle Völker Not,
un so is doch dei Lüdschnack wohr:
Lütt dei Kierl, grot dei Gefohr!

Noch nich ganz twinnig Johre olt
leet em dei Revolutschon nich kolt,
för Frieheit, dei em dat andån,
is hei up dei Stråt denn gåhn,
dormit all Bräuder sünd denn gliek
åhn König in dat Frankenriek.
Un dei lütte Kierl harr Glück
in dei ierste Republik,
denn hei wür mit einen Mål
dei allerböwelst Generål.

Dunn keem dei Dach, as hei sik dacht:
"Ach, wierst doch sülben anne Macht!"
un schmückt sik mit'n güllen Kron
as Kaiser vonne "Grang Natschon"
un ward bald taun groten Schrecken
as Feldherr dörch Europa trecken,
bet hei sik düchtig œwernähm,
as hei an'n Rand von Moskau keem.
Twors hett hei hier noch Füer lecht,
doch "taurüch" wier nu ansecht
un dat kümmt taun Völkerschlacht:
vörbi dei Kaiser un sien Macht,
un as man em tau fåten kreech,
güng den lütten Kierl dat lech.

Dei Sieger låten em an't Läben,
daun em dei Insel Elba gäben,
un hei läwt up denn Inselurt
as lütter Kierl un Kaiser furt,
bet Gelägenheit sik fünn,
dat hei von dor utkniepen künn.
Un dor Paris em gaut upnähm,
hei wedder up'n Thron denn keem,
un rüstet gliek mit all sien Macht
von Niegen tau ein grote Schlacht.
In Richtung Brüssel is dat gåhn,
un keem bi Waterloo tau ståhn;
as dörtigdusend Mann denn fallen,
keem dei "Kaiser" achter Trallen,
dei wull sülben nie hett dacht,
dat dat ut is mit sien Macht.
Dei Briten setten em denn fast,
St. Helena ward Kaiser-Knast —
dit "Chateau d'If" ut dei Geschicht —
twüschen Kap Hurn un Rio licht,
un üm em wåken väle Mann,
dormit hei nich utrieten kann.

So ganz allein, dat wier nich schön,
läwt hei dor åhn Fru un Sœhn.
Gaut fief Johr hett dat dor duert,
as dei Dod denn up em luert;
gaut föftig Johr wier hei ierst olt
un miteins is dei "Kaiser" kolt.
Mit Piepen von sien "Appanåsch"
lött em nu sien "Angturåsch"
in'n hölten Kist nå ünnen af,
in dat kolle Insel-Graff.

Mål wedder gifft't 'n Revolutschon,
denn sticht 'n König up'n Thron,
as Louis-Philipp wier anne Macht,
hett hei an denn Kaiser dacht,
dat Frankriek sik nich weigern künn,
dat Rauh hei inne Heimat fünn
un måkt denn Invalidendom
tau 'n Prunkgraff för Napoleon.