Dat is ja noch romantisch...Noot bringt Minschen tohoop

De Sneekatastrophe vun 1979, vertellt vun Helmut Marxen

Original-Fotos ut den Katastrophenwinter vun Rudi Witzke. De Fotos köönt Se per Klick vergröttern!


Natuurkatastrophen hebben dat so an sik, dat de meisttiets vun uns Minschen eerst as Unheel begrepen warrn, wenn wi meern in de Slamassel sitten doon. Jüst so gung uns dat bi de Sneekatastroph vör dörtig Johren. De letzte Dezemberdagen 1978 dreep en wuchtige Regenfront op iesige Schichten över unse Köpp un kreeg dorut Iesregen mischt mit en gewaltige Sneefront, an de wi bi Johrswessel un noch wat länger bannig to bieten harrn. Stromleitungs mit dicke Iesmantel hungen dörch un reeten, in Storm un Sneefüük kippten Överlandmasten so as Rietsticken. So full in veele Dörper wat länger de elektrische Strom ut: Keen Ölheizung leep, keen Köhlschrank un keen Melkmaschin. Sogor dat Telefonnetz gung in de sitt fast!Kneen. Straaten un Bahngleisen weern na kotte Tiet vun meterdicke Sneeschicht todeckt, Autos un Züge seeten fast.

"Dat Wedder mutt jo ok wat üm de Hannen hebben", so seggen wi Plattdüütschen mitünner, wenn sik de Natuur teemlich luunsch wiest un dor nich recht Verlaat op is. Dat Winter-Unwedder vör dörtig Johren weer aver nich man eenfach luunhaftig, dat weer för Minsch un Tier in unse Eck wohrhaftig dulle Kraam.

Ik seet do as Büroböverst in dat Süderbraruper Amtsbüro in Handümdreihn vör de Knütt, denn Amtsvörsteher un annere utwartige Bürolüüd weern tohuus infüükt. Alleen unse Amtswehrföhrer kunn sik vun Böelschuby noch tiedig to uns na Brarup dörchmarsen. So kregen wi uns denn in dat Amtsbüro so'n lütten Krisenstab torecht, de eerste Hölpsinsätze för de 17 Gemeenden in unse Amtsbezirk dörch Friewillige Füerwehren regeln dee. Aver bald weer alleen noch dat wuchtige TankKeen Dörkamenlöschfohrtüüg mit opsette Sneekeden to bruken, üm överhaupt noch dörch meterdick insniete Straaten to kaam. So keem denn de Bundswehr dorto, de tosätzlich veel Hölp bröche. De Süderbraruper Marktplatz wurr as Hubschrauberlandeplatz frierüümt, denn wi brukten rundüm Hölp dörch Versorgungsflüge. Rieklich harrn infüükte Dörpslüüd alleen noch frische Melk, de nich vun Tankwagens haalt warrn kunn un deelwies man eenfach utkippt warrn müss. "Wi mögen bald keen Melksupp mehr sehn", heeter dat hier un dor wat verdreetlich.

Is bi all dat veel Insatz vun veele Sieden bröcht wurrn. DRK un THW weern dorbi un ok Dörpslüüd in Naverschopshölp. Aver wenn wi nich unse Bundswehr mit Schüffelbaggers, Planeerfohrtügen, Bergepanzers un vör allen Dingen mit Hubschraubers harrn insett kregen, denn weer dat hier un dor bi de Enn noch orig wat kniepiger wurrn. Medizin un Broot levern per Luftfracht, Krankentransporte organiseern un sogor de knappe Veehfoderbestand för smachtige Deerten op eensam infüükte Buernhööv opfülln — dat sind Deensten, de wi gottloff nich so öft mit to doon kriegen. Hölp mank Navers bröche ok Minschen tohoop, de sik sünst nich mehr veel üm anner Dörpslüüd kümmern deen. Kloor, bi all dat geev't hier un dor ok Kretelie, as op alle Ennen toglieks na Hölp roopen wurr. Aver nich alleen so'n luunhaftige Wedder, ok Klookschieters möten jo wat üm de Hannen hebben.

Nu geiht't wedder!


1.2.2009


na baven