Dei Sparsbaud an'n Ackerrämel

vun Behrend Böckmann

Ein sünnerlich korte Sparssäsong geiht in düsse Dåch tauenn. Kiek ik taurüch, seh ik, dat dit Gräuntüch mi al mien Leevdåch ein gaude Fründ is. Un disse Fründschåp is gägensiedig.

In'n Prilmånd warden hütigendåchs dei Sparsbauden hier un dor för dei "Direktvermarkung" upstellt. Un siet por Johren gifft dat tau jede Baud ok 'n Harthus för den Fall, dat dei Verköpersch mål ut'e Büx möt, denn von'n Prilmånd an bet Johanni geiht dei Sparssäsong inne Marktwirtschaft.

Öltlings, as Größing dat lange Sparsbeet mit dei Sort "Ruhm von Braunschweig" anlecht harr, güngen wi Jungs nå dat Aalgriepen an'n Iersten Mai mit ehr taun iersten Mål dat Beet up un dål, üm ierste Spars tau finnen. Un denn wür jeden Morgen un jeden Abend keeken, wo 'n witte Spitz von'n Spars broken harr, üm em denn uttaubuddeln un tau stäken. So as 'n Küken dat Ei hickt, so hicken ok dei Spars, man möt blot 'n Ooch dorför hemm' — un dat harr uns Größing. An't uphüpelt Beet güng s' an ein Sied dål, hett dei stäken Spars up't Beet lecht un wenn't anne anner Sied wedder rup güng, würn dei Spars insammelt.

Un so as't Wäder wier, geef dat von'n Maimånd bet Johanni in'n Rosenmånd twei bet dreimal inne Wäk un sünndachs ümmer Spars in'n witt-gäle mäkelnborger "Hollandaise" nå Größing ehr Ort mit Tüffeln un dortau 'n Speigelei, 'n dünn Schief Rökerschinken orrer ok mål gor nicks. Un Größing leet ok nicks up den "Ruhm von Btaunschweig" kåmen, denn disse Spars harrn 'n Aroma, von dat 'n hüt blot noch drömen kann. Sülfst dei utkåkt Schell geef 'n gaude Sparssupp af. Un dat verstünn sik von sülben, dat dat tau Pingsten ümmer Spars geef, ganze Spars mit utlåten Bodder, un dortau Größing ehrn Kloppschinken. Un denn hett s' so måkt: Dei Schinkenschieben würn düchtig möör kloppt un denn för 'n Nacht in Boddermelk inlecht. Wenn't Pingstsünndach denn up Meddach tau güng, würn dei Schinkenschieben bäten afdrööcht, dörch 'n Eierpannkaukendeich treckt, in'n Pann bråd't un updischt. Dat heff'k bet hüt bibehollen, ok wenn dei Spars nich mihr so sünd as dei "Ruhm von Braunschweig".

Von Größing ehr Spars heff'k noch Såmen afnåhmen un densülben Spars in mienen Gorn hadd. Dat is ganz schön upwennig, bet ut dei Küürns dei Plant mit Spaars tau Stäken ward. In't ierste Johr möt'n dei ut Såmen Planten trecken, in't tweite Johr möt 'n Beet uthäben, ornlich Kraftsoff inbringen un dei einjährigen Planten so setten, dat dei "Ogen" all in ein Richtung kieken, in't drüdde Johr ward dat Beet äbenierdig måkt un dei Minsch kann sik freugen, wenn all Planten wassen un ierste Spars an't Sünnenlicht willen. In't vierte Johr ward dat Beet uphüpelt un man kann dei iersten por witten Stangen austen. Von nu an kann man minnest teihn Johr Spars stäken. Dei Plant läwt noch väl länger, œwer sei wasst nå dei Sieden rut un denn sünd dei Spars man kort un warden as Sparsspitzen hannelt. Up disse Oort heff ik in unsen Gorn vör gaut föftig Johr ok dei Beeten anlecht un af dat vierte Johr so anne twei Zentner von dit Edelgräuntüch inne Säsong ruthålt. Dei künn man gor nich allein äten, un so würn dei Spars ünner dei Hand för teihn Ostmark dat Kilogramm verköfft orrer gägen 'n Kilo Schinkenspeck bi'n Schlachter orrer 'n Gefälligkeit bi't Beschaffen von Bladdfeddern för'n Trabbi orrer 'n niege Frontschief för'n Wartburg afgäben.

Spars-Aarn hüüt mit Folie un Rullwagen

So nå un nå keem männigein up den Infall, mit Spars dat richtige Geld tau måken. Un dat hett bet hüt ok klappt. Niege dickere Sorten würn tücht, wägen dei nödige Wärmnis dei Anbu ünner Folienplane inföhrt, dormit 'n in'n Prilmånd all stäken kann, Direktvermarktung dörch dei Sparsbaud an'n Ackerrämel orrer in'n Hofflåden - dat Eddelgräuntüch von'n düütschen Acker is inne verlängert Säsong nu dürer as dat tau DDR-Tieden dei Fall in DDR-Mark wier. Dei Säsongverlängerung, dei Minnestlohn för dei utlännischen Stäker un ehr Ünnerbringung, dei Sparsbaud mit Harthus näbenan, dat allens schlöcht sik up'n Pries dål. Hentau kümmt noch, dat dei hütigen dicken Spars oft äbenso an Geschmack verluurn hemm' as männig Paradiesappel (Tomate), dei in'n Düstern nich väl anners as 'n Gurk orrer 'n Kohlrabi schmecken deit. Von'n Geschmack her is dei œwer dusende km rankohrte billigere Konkurrenz bi'n Diskaunter oft bäder as dei ganz frischen Spars direktemang von'n Acker.

Un denn is dor ja noch dei Inflatschon, dei Klimawannel, Corona un dei böse Putin... Eigentlich künn' n froh sien, dat dat dei Spars noch nich so as dei Bodder dråpen hett, dei tau Tiet dubbelt so väl kosten deit as vör'n Johr.