November

De Daud in'e Naoberschopp

De Kaor
De Kaor drägg
De Kaor drägg viel
De Kaor driäg't Liäben
Lang
Kuort
Van söws
Denks di
Hölls di fast
Rüddelt
Rüddelt di
Rüddelt di loß
Schütt't di af
Büs daud
't is still
De Aom staiht
De Tiet höllt an
'nen Augenslag
Un dann —
De naigste Dag
Gaiht
Gaiht auk
Gaiht auk di
Gaiht auk di wägg

Ludwig Schmülling

In'n Ewigforst

Ik sitt in'n Friedwoold op de Bank un ween.
Dor dröben liggst du ünnern Boom.
De Woold de ruuscht; ik feul mi so alleen.
Dat Ruuschen verfolgt mi bit in'n Droom.

Dat gifft een Fluss, de Leben heet,
du steihst nu op de anner Siet.
Dor, wo du büst, weet keen Bescheed.
Ik frog mi, wannehr kümmt mien Tiet?

Wi weern so bannig eng tosomen.
Keen Blatt hett twüschen uns mol passt.
Nu roop ik nächtens dienen Nomen
un gläuv in Droom, dat du no mi fasst.

Nu, wo ik an di denk un düssen Riemel schriev,
dor löppt mi dool de Tronen.
Du fehlst mi so mit all dien Leev,
ik ween un fluuster liesen dienen Nomen.

Heinz Tiekötter

Stieg daal
in dien schipp
vun de ünnergahn
sünn
hen na de anner siet
in de düsternis
dor is
hulen
un tähnklappern
aver denn
upstahn
in ewiges licht

Rudi Witzke