Wees fief Minuten still
2. April

As he ehr nu de Fööt wuschen un sien Kleed wedder övertrocken harr, dor sett he sik wedder dal un sä to ehr: "Markt ji, wat ik för juuch daan heff?"

Johannes 13, 12, na Johannes Jessen

Markt ji, wat ik för juuch daan heff? Wenn wi dor nu en Antwort up geven süllt orrer so 'n Ümfraag maken wüllt: "Weet ji, wat Christus daan hett?"

Wat wörr dor bi rut kamen? Dat wi dor nu nich lang över sinneern, dat ok siene Jünger dor nich lang över nadenken mütt, wat nu meent weer, düüdt Christus sien Doon sülven ut:

He hett uns leev! He! Nich enerwegens een — he, de Söhn vun Gott hett uns leev. Dit seggt de Footwaschen. Bet an sien End hett he uns leev hatt, he hett sik in de Hannen vun de Minschen geven, he is Knecht worrn.

Wenn he dat doch nalaten harr! Wenn he doch as Herrscher kamen weer! — So seggt vele Lüüd. Man wat weer dor wohl bi rutkamen? Wi harrn keen Mööglichkeit hatt, dat wi frie warrt. Nu aver is dit passeert: Wiel Gott uns leev hett, sünd ut uns Herren maakt worrn. Un wiel de Söhn vun Gott uns deent hett, hebbt wi de groot Mööglichkeit, siene Bröder to warrn.

Dit hett Christus uns besoorgt mit sien Minschwarrn un de Passion.

Dat is kuum to glöven. — Dat is blots to glöven.

Daför is Jesus to us kamen,
dat he us nu bi Gott vertridd,
dorüm is allens Ja un Amen,
wat wi in'n Gloov an Jesus biddt.
Dat is en Freud in Ewigkeit
un meist op Eer al Seligkeit.

Na Bernhard Crasselius