Wees fief Minuten still
15. April

Wenn ji nu also mit Christus upweckt sünd, denn söökt ok dat, wat dor baven is, wo Christus is un wo he an Gott sien rechte Siet sitten deit.

Kolosser3, 1, Platt na Johannes Jessen

Mit Karfriedag un Oostern is uns keen Kreditinstitut geven, dat wi dor Besöök maken, wenn uns dat Geld utgahn is.

Wenn wi doch de Kirchenleder noch buten Kopps kunnen! Wenn wi den Katechismus noch upseggen kunnen! Dor steiht dat doch ganz klor, dat he sik uns to egen maakt hett un dat ik "in sien Riek ünner em leev un em deen". Orrer "dat he mi bereit maakt, vun Harten em to leven".

Jesus Christus is keen Afladeplatz för uns Plagen, nee, he is Dräger ünnerwegens. He will nich, dat wi den Dag över vun em trennt leevt, he will, dat wi Stünn üm Stunn mit em tohoop loopt.
So bedüüdt dit "denn söökt ok dat, wat dor baven is", dat wi dor up achten, dat wi an den Stromkreis anslaten blievt, dat wi sien egen sünd — mit uns Sünden, ja! Man nich in'n Pendelverkehr twischen em un de Sünde, sünnern jümmers bi em in levig Begleiten.

He höllt uns,
he soorgt för Bewegen,
he bringt uns na vörn,
he "föhrt uns up rechte Straat".

Wi mööt blots een Saak doon: Wi mööt söken, wat dor baven is, also sorgen, dat wi dor baven nich utklinkt. Dat wi nich stekenblievt as en Stratenbahn, bi de in de Kurv de Bügel utslenkert is. De mütt denn ja stekenblieven.

Holl mi fast Herr, dat ik di nich afhauen kann.